W numerze pojawił się także wywiad z DHM zapowiadany jako "DHM – the men behind the grandest post-punk album of the year".

Grupa powstała w 1985 r. w Puławach. Twórcą zespołu i w dalszym ciągu jego liderem jest gitarzysta, Jenny. Twórczość DHM początkowo inspirowana była tradycyjnym punkiem, jednak w krótkim czasie wyraźnie przeszła w stronę nowej fali spod znaku wczesnego Killing Joke. Wychodząc od takich wzorców, DHM wypracował swe ostre, rasowe, gitarowe brzmienie, w którym siła post-punkowych riffów przeciwstawiona została nośnej melodyce kompozycji i poetyckim, pisanym naturalnym językiem obrazowym tekstom.

W latach 1987-92 DHM stał się popularnym zjawiskiem wśród nowofalowej publiczności. Utwory "Nie ma już słów" i "Ty wiesz" nagrane dla popularnej wtedy "Rozgłośni Harcerskiej" przez wiele tygodni gościły na jej liście przebojów. DHM był znakomicie przyjmowany na festiwalach Poza Kontrolą (1988 i 1989-zwycięstwo) oraz Mokotowskiej Jesieni Muzycznej (1988-trzecie miejsce, 1989-drugie). Uczestniczył również w festiwalu Jarocińskim jako zaproszony gość (1988, 1990). Obiecany po zwycięstwie w przeglądzie Poza Kontrolą kontrakt płytowy nie doszedł jednak do skutku. W 1991 r. zespół postanowił własnym nakładem nagrać materiał na płytę - w studio "Giełda" w Poznaniu. Przeznaczeniem krążka nie było jednak by się ukazał - zarejestrowany materiał zaginął w wytwórni. Okres dużej popularności nie został zatem udokumentowany żadnym wydawnictwem. Działając na pograniczu rynku i niezależności, DHM, ignorowany i sam ignorujący ów rynek, zawiesza działalność.

W 1996 r. DHM odrodził się na nowo. W nieco odmienionym składzie, zespół zaprezentował się na kilku koncertach. Niemniej jednak z początkiem 1999 r. ponownie zawiesił działalność by po rocznych wakacjach, w czerwcu 2000 ukonstytuować się na nowo. Ze starego składu pozostał lider zespołu Jenny (gitara, muzyka) oraz Malina (perkusja). Do nich dołączyli: Sancho (wokal, teksty) oraz Sory (bas).

Chociaż muzyka DHM ma wyraźny związek z rockową nową falą lat osiemdziesiątych, DHM w żadnym wypadku nie brzmi archaicznie. I to właśnie sprawia, że muzyka tej formacji, w połączeniu z nieszablonowymi tekstami, tak w języku ojczystym jak i angielskim, w kontekście obecnego krajowego rocka wypada po prostu wyjątkowo.