∎ Czy różnica między kompaktem a mp3 jest taka sama jak między sokiem pomarańczowym "naturalnym", a sokiem na bazie rozcieńczonego koncentratu? Czy winyl byłby tu w takim razie sokiem świeżo wyciśniętym z ekologicznych pomarańczy?

∎ Czy zdobycz oznacza zarazem utratę?

∎ Dlaczego internet drąży dziury w teraźniejszości? Co spogląda przez te dziury?

∎ Dlaczego staliśmy się ludźmi- naleśnikami?

∎ Jesteś konsumentem- wirtuozem czy kolejnym, typowym zombie z galerii handlowej? A może jesteś konsumentem- antykoneserem?

∎ Jak się mają Pokemony do winyli?

∎ Co stanie się z twoją kolekcją płyt jak już umrzesz i dlaczego tyle płyt jest niekolekcjonowalnych?

∎ Jak nazwać neurologiczną drżączkę człowieka podłączonego do Sieci?

∎ Dlaczego iPod robi z nas biedaków? Czy możesz wtłoczyć tam całe swoje życie? Czy będzie to jeszcze użyteczne?

∎ Czy darmowa muzyka jest bezwartościowa?

∎ Czy mniej oznacza więcej?

∎ Dlaczego Nick Cave skowerował Elvisa Presleya i jakie miejsce w tej historii zajmuje martwo urodzony brat - bliźniak Króla z Memphis?

∎ Czym jest kapela portalowa i dlaczego akurat Sonic Youth są jej najlepszym przykładem?

∎ Skąd wzięły się boksy wielopłytowe i czy podnoszą zawartą w nich muzykę do rangi pomnika czy raczej nagrobka?

∎ Jak się ma "Człowiek z wysokiego zamku" Philipa K. Dicka do przedwojennych płyt szelakowych na 78 obrotów?

∎ Czego słuchają japońscy hipsterzy?

∎ Czym różni się vintage od retro? I dlaczego służył w swym czasie feminstkom za zbroję?

∎ A jak szybko przyspieszyć zejście po LSD?

∎ Co ma wpólnego tradycyjny jazz z kulturą rave?

∎ Jaka jest historia brytyjskich modsów?

∎ Kiedy i gdzie bywalcy klubów z muzyką northern soul rozprawiali nad zaletami kody, kety i mety, futra, siary i batata?

∎ Czym jest oldschool? Jesteś w stanie zatrzymać czas?

∎ Czemu zawdzięczamy odrodzenie się niezależnych wytwórni płytowych?

∎ Czy punk rock naprawdę był rewolucyjny?

∎ Czy didżeje naruszają nietykalność winylowych trupów i czy można porównać ich do handlarzy ludzkimi organami?

∎ Czy istnieje nostalgia za przyszłością?

∎ Czy wkroczyliśmy w epokę kompletnie pozbawioną wyobraźni?

∎ Czy wykiwano nas z naszej przyszłości?

∎ I jak się ma do tego wszystkiego architektura brutalistyczna?

Tak właśnie powinni się pisać o muzyce: szerzej, głębiej, zaskakująco. - Rafał Księżyk

Tytuł: RETROMANIA. Jak popkultura żywi się własną przeszłością. (Retromania: Pop Culture's Addiction to Its Own Past.)
Autor: Simon Reynolds
Tłumaczenie: Filip Łobodziński
ISBN: 978-83-942140-9-8
Wydawnictwo: KosmosKosmos
Rok wydania: lipiec 2018 (Polska)
Format: 145x210 mm
Oprawa: miękka
Stron: 576
Waga: około 775 g
Cena: + - 54 zł

(Serdecznie Dziękuję Karolinie Staszewskiej)

Gdy Sex Pistols znieważyli królową Elżbietę II w trakcie jej srebrnego jubileuszu, wydawało się, że muzycy nie mogą być już bardziej obrazoburczy i szokujący. Pistolsi beztrosko przeklinali w telewizji, a z gitar wydobywali dźwięki kojarzące się z alarmem bombowym i wyciem piekielnych ogarów. Punk był rewolucją i nie brał jeńców.

Tak w każdym razie brzmi oficjalna wersja tego wspaniałego ruchu, który rozpoczął się w roku 1977. Simon Reynolds, jeden z najznakomitszych dziennikarzy muzycznych, widzi tę historię nieco inaczej. Punk był tylko ostatnim westchnieniem starej branży muzycznej i starego rock’n’rolla. Prawdziwa rewolucja miała się zacząć dopiero po jego przedwczesnej śmierci… Podrzyj, wyrzuć, zacznij jeszcze raz jest porywającą kroniką tej rewolucji, a także najlepszą biografią jej awangardy: od PiL przez Joy Division i Gang of Four aż do ABC i The Human League .

Fragment:

Grupa Pere Ubu narodziła się z popiołów wcześniejszego zespołu Thomasa i Petera Laughnera, Rocket from the Tombs , mniej eksperymentalnego projektu inspirowanego pierwotną siłą The Stooges i MC5 . Pere Ubu zaczęli zresztą od przerobienia najmniej charakterystycznego kawałka Rocket from the Tombs na singel. W ich wykonaniu numer 30 Seconds Over Tokyo - przymiarka do odtworzenia "totalnego środowiska dźwiękowego" amerykańskich bombowców podczas prób zrównania stolicy Japonii z ziemią w trakcie II wojny światowej - stał się jeszcze bardziej ekscentryczny. Zresztą się jak kulejąca, rytmicznie powykręcana hybryda Black Sabbath i reggae, potem przyspiesza, roztrzaskuje się, aż sypią się drzazgi, potem znowu przechodzi w awangardowy skank, zrywa się do tragicznego kłusa i wreszcie zanika w spazmach nabrzmiałych sprzężeń. Prawie sześciominutowy i udziwnioną konstrukcją bliski rockowi progresywnemu 30 Seconds Over Tokyo był tak daleki od Ramones , jak choćby Yes . Ale i tak, gdy singel - wydany własnym sumptem w domowym wydawnictwie Hearthan - ukazał się w 1976 roku, zespół został wrzucony do jednego worka z punkiem, który zyskiwał wówczas popularność dzięki dziennikarzom promującym nowojorską scenę z klubu CBGB i czujnie monitorującym wczesne objawy przyszłej rewolucji w Londynie. (str. 107,108)

Po raz drugi po hipisowskiej rewolcie lat 60. muzyka przestała być na pewien czas tylko zabawą.
Kamil Sipowicz

Każdy kto twierdzi, że przeczytał pięć lepszych książek o popie jest szaleńcem albo kłamcą.
„The Guardian”

Simon Reynolds (1963) - krytyk muzyczny, pisał między innymi dla „Melody Maker”, „NME”, „The Wire” i „The New York Times”. Autor wielu książek o historii popkultury, między innymi: The Sex Revolts, Energy Flash i Retromanii.

Tytuł: Podrzyj, wyrzuć, zacznij jeszcze raz. Postpunk 1978-1984 ( Rip It Up and Start Again: Postpunk 1978-1984 )
Autor: Simon Reynolds
Tłumaczenie: Jakub Bożek
Wstęp: Rafał Księżyk
ISBN: 978-83-64682-17-9
Wydawnictwo: Krytyki Politycznej
Rok wydania: luty 2015
Format: 145x205 mm
Oprawa: miękka
Stron: 560
Waga: około 700 g
Cena: + - 49 zł

(Serdecznie Dziękuję Venduli Czabak)

Zobacz jeszcze:

Jesteś Bogiem. Historia Paktofoniki + Paktofonika. Przewodnik krytyki politycznej

Muzyka. Przewodnik krytyki politycznej