Zespół Galahad powstał w czerwcu 1985 roku, w miejscowości Dorset w Anglii. Wtedy to Stuart Nicholson, w miejscowej prasie zauważył anons, zamieszczony przez zespół muzyczny, który poszukiwał wokalisty. Stuart dołączył do Roya Keywortha, który był założycielem zespołu.

Nazwa, w prostej linii pochodząca od imienia rycerza okrągłego stołu, została wynaleziona przez Roya w dość zabawny sposób. Pracując jako dostawca warzyw i owoców, zauważył pewnego dnia fakturę z nazwą firmy "Galahad Produce". Pierwszy człon nazwy tak bardzo mu się spodobał, że postanowił nazwać tak swój zespół, który właśnie zakładał.

Wkrótce muzycy zaczęli koncertować w okolicznych pubach i przy okazji regionalnych festynów, grając covery kilku zespołów, które - jak się później okaże, staną się w znacznej mierze, inspiracją twórczą dla zespołu (min: Marillion, Genesis, IQ, U2, Twelfth Night, Rush, Led zeppelin, Pink Floyd...). W 1988 roku Stuart Nicholson postanowił spróbować swych sił na przesłuchaniach, które miały wyłonić nowego wokalistę Marillion (po odejściu Fish'a).

Zrobił to bardziej po to, by zwrócić uwagę na raczkujący Galahad, niż z nadziejami zaistnienia w słynnym zespole. Jak wiemy, wokalistą został ktoś inny, a Galahad kontynuowali pracę nad swym własnym materiałem. W tym czasie wydali singiel "Dreaming From The Inside" (1987), oraz kasetę "In A Moment Of Madness" (1989). Pierwszy album zespołu - "Nothing is Written", ukazał się w 1991 roku, i zawierał dość typowy dla neoprogresywnego nurtu, materiał. Kilka spokojnych, bogato zaaranżowanych utworów, kilka rozbudowanych kompozycji... Sukcesem było wygranie plebiscytu w legendarnym Radio One, na najciekawszy zespół prezentowany w ostatnim czasie. Nagrodą była sesja nagraniowa w studio BBC.

We wrześniu 1991 roku, zespół supportował występ Magnum. W rok później wychodzi reedycja debiutanckiej płyty na rynek japoński, z przekładami tekstów. Zespół zaczyna koncertować w Europie. W listopadzie 1993 roku zespół rejestruje stary standard Twelfth Night - "The Ceiling Speaks", dla wydawnictwa w hołdzie zmarłego Geoff'a Mann'a. Zbiega się to z kolejnym wydawnictwem zespołu - płytą "In A Moment Complete Madness".

W rok później dotychczasowe dokonania, zostają wydane na kasetach min. w Polsce. Muzycy obcują także z muzyką czysto akustyczną, czego następstwem jest wydanie na początku 1995 roku, albumu "Not All There", firmowanego nazwą GALAHAD ACOUSTIC QUINTET. Kolejnym krokiem jest wydany przez (tym razem już "elektryczny") zespół, album "Sleepers", który robi sporą furorę w Europie, a następnie w Japonii (znów japońska reedycja). Muzyka na płycie jest o wiele dojrzalsza, od materiałów zawartych na pierwszych dwóch albumach, dzięki czemu zespół staje się coraz bardziej rozpoznawalny. Muzycy koncertują min we Włoszech, Niemczech i Holandii.

Udokumentowaniem tej trasy staje się album koncertowy - "Calssic Rock Live" wydany w 1996 roku. Na następny, studyjny album, przyjdzie nam czekać trzy lata. W tym czasie wychodzi kompilacyjna płyta "Decade", oraz wydawnictwo fan-clubu - "Other Crimes & Misdemeanours". Wreszcie w 1999 roku Galahad nagrywa płytę "Following Ghosts", eksperymentując z bardzo ciekawymi, nowoczesnymi brzmieniami. Płyta okazuje się być bardzo wyrafinowanym materiałem, zarówno od strony instrumentalnej jak i tekstowej.

Zaraz po jej debiucie, zespół zabiera się za... pracę nad następnym albumem, którą ukończy dopiero za dwa lata. Jego tytuł ("Year Zero") weźmie się od faktu, iż w 2001 roku zespół nie zagra żadnego koncertu. Nowy album ujrzał światło dzienne w 2002 roku, i był rozwinięciem ciekawych eksperymentów muzycznych z "Following Ghosts". Galahad tymi dwiema płytami, wykrystalizował sobie swój własny styl.

Na następną płytę przyszło nam czekać kolejne, długie pięć lat. Zespół w nieco zmienionym składzie wydaje w 2007 roku, płytę "Empires Never Last", zaskakując fanów nieco ostrzejszym brzmieniem. W kwietniu 2008 roku, zespół odbył udaną trasę koncertową po Polsce.

(gazeta wyborcza katowice/blue note poznań)