Dwa dni przed swoimi 87. urodzinami zmar³ w Pittsfield, (Massachusetts) Jimmy Giuffre. By³ jednym z najbardziej cenionych klarnecistów i saksofonistów w historii wspó³czesnego jazzu.
Bezpo¶redni± przyczyn± ¶mierci by³o zapalenie p³uc.
Jimmy Giuffre urodzi³ siê w Dallas 26 kwietnia 1921 r.
Po ukoñczeniu studiów w North Texas College w 1942 r. Giuffre zosta³ powo³any do s³u¿by wojskowej, któr± odby³ jako cz³onek orkiestry wojskowej (opanowa³ wtedy grê na saksofonach i klarnecie). Po wyj¶ciu z wojska nale¿a³ do big-bandów, m.in. Buddy'ego Richa, Jimmy'ego Dorseya, Boyda Raeburna i Woody'ego Hermana. Najwiêkszy rozg³os zdoby³ w big-bandzie Hermana, zarówno jako cz³onek sekcji saksofonowej, jak i kompozytor utworu "Four Brothers" (od którego wziê³o siê okre¶lenie charakterystycznego brzmienia).
Po opuszczeniu orkiestry Hermana Giuffre za³o¿y³ trio, do którego nale¿a³ Jim Hall (pó¼niej Bob Brookmeyer) oraz ró¿ni kontrabasi¶ci. W 1958 r. bra³ udzia³ w Newport Jazz Festival (uwiecznionym w filmie "Jazz On Summers's Day" z 1960 r.), gdzie zagra³ w³asn± kompozycjê "The Train And The River".
Nagra³ wiele wspania³ych p³yt, w tym z Lee Konitzem, dla którego napisa³ kilka zachwycaj±cych aran¿acji; z Modern Jazz Quartet ("At Music Inn") oraz z Anit± O'Day - "Cool Heat", uderzaj±cy elegancj± i z³udn± prostot± aran¿acji. Giuffre zacz±³ te¿ coraz odwa¿niej wchodziæ w ¶wiat kompozycji, pisz±c zarówno muzykê filmow± ("The Music Man"), jak i trzecionurtowe, neoklasyczne w charakterze utwory, jak "Pharoah" czy "Suspensions", które nagra³ Gunther Schuller.
W latach 60. Giuffre zwi±za³ siê ze scen± freejazzow± i za³o¿y³ trio z Paulem Bleyem i Steve'em Swallowem. Kulminacyjnym punktem ich coraz bardziej abstrakcyjnych nagrañ by³a p³yta "Free Fall", na któr± sk³ada³y siê pozycje wykonywane w duetach i triu, urozmaicane improwizacjami lidera-klarnecisty. Muzyka tria, refleksyjna i pe³na ciszy, w której brak by³o motorycznego podk³adu perkusji, okaza³a siê zagro¿eniem dla lobby "prawdziwego jazzu", do tego stopnia, ¿e minê³a dekada, zanim Giuffre'emu znów zaoferowano nagrania.
W latach 70. Giuffre nie pozostawa³ w tyle za zmieniaj±cymi siê modami; w³±cza³ np. do swoich kompozycji elementy muzyki azjatyckiej i afrykañskiej. Zainspirowany muzyk± Weather Report, w swoim kwartecie zacz±³ wykorzystywaæ gitarê basow± i instrumenty klawiszowe. Nagra³ trzy albumy dla w³oskiego wydawnictwa Black Saint - "Dragonfly", "Quasar" i "Liquid Dancers". W duecie z francuskim awangardzist± André Jaume nagra³ "Eiffel", a w 1989 r. ponownie spotka³ siê z Bleyem i Swallowem, z którymi zrealizowa³ kolejne p³yty.
Stosowanie przez Giuffre'ego mniej znanych instrumentów z rodziny saksofonów, a tak¿e klarnetu basowego (np. album "The Jimy Giuffre Clarinet"), nadawa³o jego muzyce niespotykany, czêsto tajemniczy odcieñ. Przez ca³± karierê Giuffre by³ wybijaj±cym siê przedstawicielem awangardy, wrêcz wizjonerem. Jednak¿e w jego muzyce zawsze dominowa³y spokojne, refleksyjne nastroje, co czyni j± szczególnie atrakcyjn±.
(diapazon/onet/jazz)
|