Tym samym dołączają do grona postaci szczególnie wyróżnionych przez Akademię Fonograficzną, która co roku przyznaje te wyjątkowe nagrody za całokształt osiągnięć artystycznych.

Fryderyki – najbardziej prestiżowe nagrody polskiego przemysłu muzycznego – przyznawane są od niemal trzydziestu lat. Złoty Fryderyk ma wśród nich rangę szczególną – to wyróżnienie niezwykle cenne, przyznawane jako ukoronowanie kariery i zasług. Przyznawane jest jednogłośnie przez Radę Akademii Fonograficznej artystom szczególnie zasłużonym dla polskiej kultury muzycznej.

W tym roku w kategorii muzyki jazzowej statuetkę Złotego Fryderyka Akademia postanowiła przyznać Ewie Bem.

Wokalistka należy do grona najwybitniejszych postaci na polskiej scenie, a w środowisku uważana jest za pierwszą Damę Polskiego Jazzu. Ma niepowtarzalny głos, sceniczną charyzmę i nienaganne maniery estradowe. Przez ponad 50 lat kariery artystycznej wydała kilkanaście albumów i dała setki koncertów przed publicznością w Europie, Ameryce, Afryce i Azji. Jej niewątpliwym atutem jest różnorodność repertuaru: od typowo jazzowego brzmienia, przez blues, po muzykę pop.

Ewa Bem karierę solową rozpoczęła od zespołu Bemibek, formacji jazzowej, powstałej w warszawskim klubie „Hybrydy” – formacji wyjątkowej, jak na ówczesne czasy. Zespół koncertował na festiwalach jazzowych w Polsce i za granicą, a do jego najbardziej znanych utworów należą piosenki takie jak Kolorowe lato czy Podaruj mi trochę słońca.

Główna nagroda za występ podczas Lubelskich Spotkań Wokalistów Jazzowych w 1972 r. otworzyła Ewie Bem drzwi do współpracy z największymi nazwiskami polskiej sceny jazzowej, m.in. Wojciechem Karolakiem, Zbyszkiem Namysłowskim, Janem „Ptaszynem” Wróblewskim, Markiem Blizińskim, Henrykiem Miśkiewiczem. Od 1987 r. z krótkimi przerwami współpracuje z Andrzejem Jagodzińskim, pianistą i kompozytorem, kolejną ikoniczną postacią polskiej sceny.

W ankietach przeprowadzanych przez Europejską Federację Jazzową w latach 1983-85 zdobywała tytuły najlepszej polskiej wokalistki jazzowej i czwartej w Europie. Jej ostatni, wydany w 2021 r. album 'Ewa Bem Live' miał dwie nominacje do nagrody Fryderyk w kategorii Album Roku Jazz i Artysta Roku Jazz. Zapytana o dokonania artystyczne, wokalistka ma w zwyczaju odpowiadać z charakterystyczną dla siebie skromnością: „Nie analizuję ich. Po prostu śpiewam i tyle”.

Złotym Fryderykiem w kategorii muzyki rozrywkowej Akademia postanowiła uhonorować Andrzeja Korzyńskiego.

Ten wybitny kompozytor i aranżer był artystą niezwykle wszechstronnym. Przekraczał granice gatunków, tworząc muzykę filmową, eksperymentalną, elektroniczną i rozrywkową. Pisał teksty piosenek, komponował muzykę do filmów (ma ich na koncie 140) i seriali. Starsi pamiętają go z "Żółtych Kalendarzy" Piotra Szczepanika, "Motylem jestem" Ireny Jarockiej czy "Do łezki łezka" Maryli Rodowicz, a młodsi z przebojów Franka Kimono (King Bruce Lee Karate Mistrz) i Akademii Pana Kleksa.

Międzynarodowy sukces zapewniła Andrzejowi Korzyńskiemu muzyka do filmów Andrzeja Wajdy (m.in. Człowiek z marmuru, Człowiek z żelaza) i Andrzeja Żuławskiego (m.in. Trzecia część nocy, Possession). Współpracował również z Sylwestrem Chęcińskim (Nie ma mocnych, Wielki Szu), Władysławem Ślesickim (W pustyni i w puszczy), Krzysztofem Gradowskim (Akademia Pana Kleksa, Podróże Pana Kleksa), Januszem Morgensternem, Jerzym Gruzą.

W latach 60. był współzałożycielem i kierownikiem muzycznym legendarnego Młodzieżowego Studia „Rytm”. W latach 70. współtworzył grupę Arp-life, stając się jednym z pionierów muzyki elektronicznej w Polsce. Napisane przez niego melodie nuciła i wciąż nuci cała Polska: "Domek bez adresu" Czesława Niemena, "A kto się kocha w Tobie" Zdzisławy Sośnickiej, "Kasa sex" Maryli Rodowicz, "Meluzyna" Małgorzaty Ostrowskiej czy filmowa "Ballada o Janku Wiśniewskim" Krystyny Jandy.

Andrzej Korzyński zmarł 18 kwietnia 2022 roku. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Złotym Fryderykiem w muzyce poważnej Akademia Fonograficzna nagrodziła wybitnego polskiego dyrygenta – Tadeusza Strugałę.

W sezonie 2023 roku Tadeusz Strugała obchodzi 70-lecie pracy artystycznej. Od lat 60. ubiegłego wieku występuje na estradach Europy, Australii, USA i Azji, mając na koncie współpracę z ponad 140 orkiestrami.

W latach 1969–80 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Wrocławskiej, jednocześnie piastując funkcję szefa naczelnego i artystycznego Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach oraz generalnego dyrektora muzycznego Prezydenckiej Orkiestry Symfonicznej w Ankarze i Istambule (1976–78).

W latach 1979–90 był zastępcą dyrektora artystycznego i stałym dyrygentem Filharmonii Narodowej w Warszawie, prowadząc równolegle (1981–86) Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Krakowskiej jako jej dyrektor artystyczny. W grudniu 1990 r. objął stanowisko pierwszego dyrygenta i dyrektora artystycznego Orkiestry Polskiego Radia i Telewizji w Warszawie, a w listopadzie 1991 r. wprowadził ten zespół pod nazwą Polskiej Orkiestry Radiowej do stałej siedziby mieszczącej się w Studiu S-1. W latach 1994–2001 pełnił funkcję dyrygenta Praskiej Orkiestry Symfonicznej FOK, a w okresie 1998–2006 był dyrygentem-rezydentem Festiwalu Chopinowskiego w austriackim Gaming.

Promowanie rodzimej twórczości jest jednym ze stałych elementów artystycznej drogi Tadeusza Strugały, a jego determinacja, by podczas tournée z polskimi orkiestrami wykonywać obowiązkowo muzykę polską, jest powszechnie znana i honorowana kolejnymi wyróżnieniami.

W 1986 r. artysta otrzymał Orfeusza – nagrodę krytyków muzycznych SPAM za najlepsze wykonanie utworu polskiego na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień (Liturgia sacra Zygmunta Mycielskiego), a w roku 1991 nagrodę Związku Kompozytorów Polskich za wybitne osiągnięcia w dziedzinie wykonawstwa polskiej muzyki współczesnej. W grudniu 2011 r. został uhonorowany najwyższym wyróżnieniem Polskiego Radia – Diamentową Batutą – za wybitne kreacje artystyczne i rozsławianie muzyki polskiej w kraju i za granicą.

Poza działalnością koncertową Tadeusz Strugała zajmuje się także pracą pedagogiczną i uczestniczy w pracach jury międzynarodowych konkursów dyrygenckich i pianistycznych.

Pełna lista laureatów Złotych Fryderyków z lat ubiegłych znajduje się tutaj

Fryderyki przyznawane są przez Akademię Fonograficzną w ponad 30 kategoriach muzyki rozrywkowej, jazzowej i poważnej. Nagrody Złoty Fryderyk za całokształt osiągnięć artystycznych przyznaje Rada Akademii Fonograficznej każdej z sekcji Akademii (muzyki rozrwywkowej, poważnej i jazzowej) postaciom szczególnie zasłużonym dla polskiej kultury muzycznej.

Lista członków Akademii Fonograficznej

Autorem wręczanej od 1998 r. statuetki jest Dorota Dziekiewicz-Pilich. Gospodarzem tegorocznej Gali Muzyki Rozrywkowej i Jazzu jest Miasto Gliwice. W sobotę 22 kwietnia na scenie Arena Gliwice zagoszczą najgorętsze nazwiska polskiej branży muzycznej, m.in.: T.Love, Mrozu, Sara James, Julia Wieniawa, Szczyl, Smolasty i zespół Behemoth, a na widowni zasiądą artyści nominowani do tegorocznych nagród.

Pełna lista nominowanych do nagrody Fryderyk 2023 znajduje się na stronie:

Do sprzedaży trafiła już pierwsza pula biletów na Galę Muzyki Rozrywkowej i Jazzu. Można je kupić poprzez serwis oficjalnej bileterii wydarzeni

Więcej bieżących informacji na wydarzeniu FB oraz stronie www.fryderyki.pl

Organizator wydarzenia: Związek Producentów Audio Video, Akademia Fonograficzna
Gospodarze wydarzenia: Miasto Gliwice, Arena Gliwice
Partner wydarzenia: Ticketmaster
Producent gali: High Events

Fryderyki to najważniejsze narody muzyczne przyznawane od 1995 roku przez Akademię Fonograficzną, czyli powołane przez Związek Producentów Audio Video jury, w skład którego wchodzi ponad 1 900 artystów, twórców, producentów, dziennikarzy i reprezentantów branży fonograficznej. Nominowani do Fryderyków wyłaniani są w drodze tajnego głosowania wszystkich członków Akademii podzielonej na trzy sekcje: muzyki rozrywkowej, poważnej i jazzowej. Członkowie Akademii mogą należeć wyłącznie do jednej sekcji i tylko w jej obrębie mają prawo głosu. Dzięki temu każdy ma szansę wypowiedzieć się w tej dziedzinie muzyki, która jest mu najbliższa.

Zwycięzcy są wybierani w drugiej turze tajnego głosowania. Wówczas członkowie Akademii wskazują już tylko jedną pozycję w danej kategorii. W przypadku uzyskania tej samej liczby głosów przez dwie lub więcej nominowanych pozycji odpowiedniemu zwiększeniu ulega liczba zwycięzców.

O Związku Producentów Audio Video

ZPAV jest stowarzyszeniem producentów fonogramów i wideogramów muzycznych, zrzeszającym ok. 90% rynku muzycznego w Polsce. Posiada zezwolenie ministra kultury i dziedzictwa narodowego na zbiorowe zarządzanie prawami producentów fonograficznych. Od momentu powstania w 1991 roku ZPAV prowadzi działania na rzecz dynamicznego rozwoju rynku muzycznego w Polsce.

Jest grupą krajową Międzynarodowej Federacji Przemysłu Fonograficznego (IFPI), która zrzesza i reprezentuje światowy przemysł muzyczny (ponad 1 400 firm w 66 krajach). ZPAV działa na forum legislacyjnym, współpracuje z organami ścigania i wymiaru sprawiedliwości w dziedzinie ograniczenia naruszeń praw autorskich i pokrewnych, prowadzi szerokie działania edukacyjne oraz promocyjne, wspierające rozwój rynku muzycznego, m.in. opracowuje Oficjalną Listę Sprzedaży (OLiS) oraz przyznaje wyróżnienia Złotych, Platynowych i Diamentowych Płyt.

Od 1995 r. ZPAV jest organizatorem Fryderyków – nagród muzycznych, przyznawanych przez środowisko muzyczne: muzyków, autorów, kompozytorów, producentów muzycznych, dziennikarzy i branżę fonograficzną, zrzeszonych w Akademii Fonograficznej.

(Katarzyna Kowalewska - QL CITY Music & Entertainment PR i Związek Producentów Audio Video)