Kiedy pod koniec 2018 Sam Fender wygrał BRIT’s Critics’ Choice Award, jego nazwisko dołączyło do listy takich gwiazd jak Adele, Florence + the Machine, Sam Smith czy Ellie Goulding, którzy sięgali po to trofeum w przeszłości. Nie sposób nie zauważyć, że większość z laureatów to wykonawcy pop, z dala od wypełnionego gitarami indie-rocka. Sam Fender dowiedział się o nagrodzie, gdy przejeżdżał obok swojej dawnej szkoły. Tam, wiele lat temu, usłyszał od jednego z nauczycieli, by zapomniał o muzycznych ambicjach, bo do niczego to nie doprowadzi.

(Sam Fender)

Sam Fender to rzadki talent. 25-letni muzyk z północnego wschodu Anglii gra każdy koncert tak, jakby miał być jego ostatnim. Jest uzbrojony w mocarny wokal, w rękach trzyma gitarę (oczywiście Fendera), a na scenie daje znać każdą komórką, że – wbrew panującym trendom – wierzy w siłę sprawdzą muzyki gitarowej.

Po ukończeniu szkoły, Fender pracował w lokalnych pubach („miasteczko pijaków z rybackim problemem” – żartował). W taki sposób został odkryty: do jednej z knajp wszedł jego przyszły menedżer Mężczyznę rozpoznał szef Sama, który kazał chłopakowi złapać za gitarę i zacząć śpiewać. Współpraca trwa do dziś.

(Sam Fender)

Wszystkie utwory Fendera luźno łączy skupienie na tekstach. Są pełne trafnych obserwacji, poruszają tematy zaangażowane społecznie i zadają ważne pytania. Sam ma wyjątkowy talent do przekazywania w prosty sposób rzeczy istotnych. „Nie mam odpowiedzi, tylko pytania” – oznajmia artysta na tytułowym kawałku, a słuchacze mogą odnieść wrażenie, że Fender mówi w ich imieniu. Frustracje. Niezrozumienie. Rozpacz.

„Dead Boys” to utwór, który ujrzał światło dzienne tuż po podpisaniu kontraktu. Dotyczy tematu, który wciąż jest tabu – fali samobójstw wśród młodych mężczyzn. Do kawałka powstał poruszający klip wyreżyserowany przez Vicenta Haycocka. Po premierze Sam otrzymał mnóstwo odzew od fanów, którzy dziękowali mu za podjęcie tak ważkiego tematu. Utwór wywołał dyskusję. Zrobił to, co powinna robić muzyka. Słuchając „Hypersonic Missiles”, od razu można odnieść wrażenie, że takich tematów w twórczości Fendera jest znacznie więcej.

Artysta nie boi się odważnych tematów, co świetnie słychać w „The Borders”: „Przycisnąłeś mnie do ziemi / Osiem lat i zabawkowy pistolet wciśnięty w moją czaszkę / Mówiłeś, że zabijesz mnie, jeśli powiem coś komukolwiek / Nigdy nie powiedziałem i nigdy tego nie zrobię / Ten dom był piekłem na ziemi” czy „Nie możesz mnie znieść / Ja nie mogę znieść samego siebie”. Saksofon w tle to hołd dla muzycznego bohatera Sama – Bruce’a Springsteena.

Nowy singel „Will We Talk?” przenosi nowojorskie brzmienie do Newcastle. Ten kawałek znajduje się w czołówce koncertowych faworytów z repertuaru Fendera.

„Hypersonic Missiles” z miejsca zostało docenione przez krytyków. Oto wybrane cytaty z recenzji:

Co za radość słuchać młodego brytyjskiego gitarowego artysty, który porusza tak ważne tematy. Każda piosenka kipi świeżymi pomysłami – The Telegraph ****

Mistrz w dokumentowaniu frustracji związanej z mieszkaniem w małym mieście. Nie ma tu łatwych odpowiedzi, ale Sam Fender zadaje odpowiednie pytania – NME ****

Pełna życia i ekscytująca płyta – The Times ****

Wyraziste piosenki o codziennych doświadczeniach. Sam Fender szybko trafi do ligi największych gwiazd – Daily Mail ****

Pełne klasy, ważnych przemyśleń i z dużą dozą humoru. Rakiety Sama zawsze trafiają do celu – Daily Star *****

Znakomita płyta. Sam Fender na debiucie odważny, pewny siebie i prowokuje do myślenia – Clash

Sam Fender
„Hypersonic Missiles”
Lista utworów: (czas. 48:29)

1. Hypersonic Missiles (3:58)
2. The Borders (5:32)
3. White Privilege (3:29)
4. Dead Boys (3:23)
5. You're Not The Only One (4:35)
6. Play God (3:45)
7. That Sound (3:25)
8. Saturday (3:01)
9. Will We Talk? (2:42)
10. Two People (3:56)
11. Call Me Lover (3:21)
12. Leave Fast (3:44)
13. Use (Live) (3:31)

(Ewa Urbańska-Universal Music PL)

Wspaniały! „Hypersonic Missiles” to triumfalny debiut – The Line of Best Fit

Gitary jak wieżowce i refreny na pełnym doładowaniu – Q Magazine ****

Zabójczo chwytliwe – The Observer

Ma zdolność do przekształcania małomiasteczkowej wytrwałości w poezję – Evening Standard