– Pisząc ten utwór, bardzo inspirowałem się twórczością Tima Burtona oraz animacją „Coco”. Użyliśmy w piosence sporo dźwięków, które przywodzą na myśl makabryczne stwory. Nawet pianino w ostatnim refrenie brzmi trochę tak, jakby grał na nim szkielet, wręcz słychać kości uderzające o klawisze. Z jakiegoś powodu wyobrażam sobie szkielet przy pianinie jako marionetkę, który w refrenie wspomina dziewczynę i głębokie spojrzenia w oczy – opowiada JP Cooper.

(Paulina Grabska-Universal Music PL)