Artysta wystąpił na WSJD również w 2002 roku. Ówczesny koncert był pełen niespodzianek. Organizatorzy zapowiadali, że McFerrinowi towarzyszyć będą polscy artyści, ale aż do momentu rozpoczęcia koncertu nie wiadomo było dokładnie kto to będzie.

McFerrin wystąpił wtedy z towarzyszeniem kabaretowego kwartetu smyczkowego Grupa MoCarta, akordeonowego zespołu Motion Trio, polskiego saksofonisty Adama Pierończyka i warszawskiej Orkiestry z Chmielnej.

Bobby McFerrin to wielka gwiazda jazzowej wokalistyki. Jest utalentowanym pianistą, ale przede wszystkim mistrzem bezsłownych improwizacji wokalnych, zabawy z głosem i dźwiękami. Uprawia jazz, pop, kompozycje klasyczne. Krytycy podziwiają m.in. elastyczność jego głosu - łatwość w przechodzeniu od wysokich dźwięków, śpiewanych falsetem, do niskich dźwięków basowych.

Bobby McFerrin urodził się w Nowym Jorku w 1950 roku w rodzinie śpiewaków operowych. W szkole średniej, a także podczas studiów na Uniwersytecie Kalifornijskim uczył się gry na fortepianie. Po zakończeniu studiów koncertował z zespołami grającymi muzykę popularną, kabaretami i zespołami tanecznymi.

W 1977 roku zadebiutował jako wokalista. W 1982 roku artysta wydał debiutancką płytę zatytułowaną "Bobby McFerrin". Współpracował z wieloma muzykami m.in. Herbie Hancockiem, Waynem Shorterem, Garrisonem Keillorem, Chickiem Coreą. w 1988 roku wydał multi-platynowy album "Simple Pleasures", zawierający znany na całym świecie przebój "Don't Worry Be Happy".

Na swoim koncie ma kilkanaście płyt, w tym m.in. "Round Midnight" (1985) z Herbiem Hancockiem, "Hush" (1992) z udziałem myzyka Yo-Yo-Ma, "Play" (1992) z Chickiem Coreą, "Mozart Sessions" (1996) zawierającą interpretacje fortepianowymi Mozarta.

(PAP)