Płyta ‘Uptown Special’ zapowiadana jest jako najbardziej innowacyjne i optymistyczne działo w karierze Marka. Jest też w dużym stopniu zainspirowana muzyką jego wcześniej młodości. Dorastając w Nowym Jorku na początku lat 90-tych Ronson słuchał hip-hopu, funk, soul i R&B. Płyty z taką muzyką puszczał na imprezach jako DJ i do tych brzmień powrócił po latach nagrywając nowy materiał.

“Niezależnie od tego jak zmieniał się mój gust na przestrzeni lat, zawsze wracam do dźwięków, jakie puszczałem wtedy w klubach hip-hopowych. "Biggie, Chaka Khan, Amerie, Boz Scaggs, Missy, Earth Wind & Fire, N.O.R.E…. Te numery zawsze rozpalały parkiet. Nowojorska scena klubowa łączyła dziewczyny, chłopaków, dilerów, raperów I skejtów – wszyscy przychodzili potańczyć do dobrej muzyki, niezależnie czy był to kawałek hip-hopowy czy soulowy. Nie było smartphone’ów, konieczności kupowania alkoholu żeby zarezerwować stolik, zakazów palenia – przychodziłeś i na parkiecie bawiłeś się do rana. Na ‘Uptown Special’ starałem się odtworzyć klimat tamtych dni’.

‘Uptown Special’ , czwarta pozycja w dyskografii Ronsona – wyprodukowana została przez Jeffa Bhaskera (Kanye West, Drake, Alicia Keys) I powstawała przez ponad 18 miesięcy w studiach w Londynie, Memphis, Los Angeles i Nowym Jorku. Większość tekstów na płytę – poza singlem z Marsem – napisana została przez znanego amerykańskiego pisarza, zdobywcę nagrody Pulitzera Michaela Chabona. Ulubiony pisarz Ronsona został zaangażowany w pracę nad płytą już na pierwszym etapie jej powstawania – osobiście nadzorował również nagrywanie wokali na krążek.

Inne osoby, które miały duży wkład w ‘Uptown Special’ to między innymi Kevin Parker (Tame Impala), wokalista Miike Snow Andrew, Emile Haynie (producentka Lany Del Rey, FKA Twigs) oraz rówieśnicy Ronsona James Ford (na co dzień Simian Mobile Disco, producent m.in. Arctic Monkeys), Hudson Mohawke (TNGHT) i DJ Zinc. Tradycyjnie z Markiem grają też jego ‘nadworni’ muzycy: Homer Steinweiss, Nick Movshon i Tommy Brenneck.

Przed rozpoczęciem procesu nagrywania płyty Mark postawił sobie za cel znaleźć wokalistkę, której głos byłby przybliżony do tego, jaki słyszał w swojej głowie pisząc piosenki. Podróż po takich miastach jak New Orleans, Baton Rouge, Jackson, Memphis, St. Louis, Little Rock i Chicago zaowocowała m.in. wizytą na próbie kościelnego chóru, w którym Ronson usłyszał 23-letnią Keyone Starr. Natychmiast zachwycił się skalą I barwą jej głosu, zaprosił do słynnych Royal Studios w Memphis na nagranie aż trzech utworów na płycie.

Mark Ronson największą sławę zyskał w 2008 po otrzymaniu nagrody GRAMMY w kategorii ‘Producent Roku’ za płytę Version i produkcję płyt Amy Winehouse Back To Black i Lily AllenAlright, Still (płyta Winehouse otrzymała także dwie statuetki w kategoriach “Best Pop Vocal Album” i “Record of the Year” za “Rehab”). W tym samym roku zgarną też statuetkę BRIT w kategorii “Best British Artist”. Rok później wyprodukowany przez niego singel “Locked Out Of Heaven” otrzymał nominacje do nagrody GRAMMY. Wydany w 2010 roku album przyniósł kolejne sukcesy – Ronson zaproszony został do supportowania m.in. takich artystów jak (Sir) Paul McCartney, Rufus Wainright czy raper Action Bronson.

(Basia Popiołek-Sony Music Polska)