Waldemar Kocoń
(17.04.1949 Warszawa † 2.09.2012 Warszawa)
– piosenkarz i autor piosenek, twórca takich hitów, jak Moje chryzantemy i " Uśmiechnij się mamo – zmarł w wieku 63 lat zmarł w Warszawie. Artystę, który od lat chorował na białaczkę, znalazła w niedzielę w jego mieszkaniu opiekunka.
Waldemar Kocoń debiutował w Klubie Studentów Uniwersytetu Warszawskiego Hybrydy. W 1969 roku zajął I miejsce w programie telewizyjnym "Proszę dzwonić". Wygrana zaowocowała propozycją współpracy z radiem, telewizją, Pagartem, Stołeczną Estradą, Polskimi Nagraniami. Rozpoczął występy w największych salach koncertowych w Polsce, Niemczech, w krajach byłego Związku Radzieckiego, w Bułgarii i Czechosłowacji. Wielokrotnie wyjeżdżał na występy dla Polonii w USA i Kanadzie.
W maju 2000 r., na wniosek Artystów-Twórców-Producentów Polskiego Stowarzyszenia Estradowego artysta otrzymał Nagrodę PROMETEUSZA za najwyższe osiągnięcia artystyczne i twórcze dla sztuki estradowej.
Przez wiele lat mieszkał w Stanach Zjednoczonych. Do kraju wrócił dopiero w 2000 roku, przypominając o sobie płytą "Przeobrażenia".
W ciągu 19 lat emigracji Kocoń występował z sukcesami nie tylko dla Polonii amerykańskiej, ale także w Kanadzie i Australii. Swój repertuar poszerzył o światowe standardy, w tym utwory między innymi włoskich, hiszpańskich i rosyjskich kompozytorów.
Często występował na manifestacjach i koncertach na rzecz równouprawnienia gejów i lesbijek
Działał na rzecz ochrony zwierząt
(EMI/PAP)
