Autorka niezapomnianych piosenek, takich jak „Sodade” (Tęsknota), „Voz D'amor” (Głos miłości) czy „Rogamar”, ma również nieoficjalny tytuł „królowej morny”. Jest twórczynią oryginalnego gatunku wokalnego i muzycznego powstałego z połączenia tradycji portugalskiego fado, argentyńskiego tanga i brazylijskiego stylu modinha.

Cesaria Evora w swych pieśniach czerpie z tradycji wokalnej Afryki, sięgając do czasów, gdy mieszkańcy jej ojczystego archipelagu dziesięciu wulkanicznych Wysp Zielonego Przylądka cierpieli jako niewolnicy.

„Bosonoga królowa” na ogół występuje na scenie boso, również w ten sposób demonstrując swą solidarność z najuboższymi – z ludami Afryki.