Książka Iwony Sowińskiej "Polska muzyka filmowa 1945-1968" to pierwsza w polskim piśmiennictwie próba historycznego opisu tytułowego zjawiska. Sytuuje się ona na przecięciu się trzech sił: muzyki jako takiej, kina oraz przeobrażającej się - nie tylko pod wpływem przemian politycznych - kultury.
Muzyka filmowa rozpatrywana jest zawsze w kontekście dzieła, w którym się pojawia, a zarazem w kontekstach wobec dzieła zewnętrznych: dominujących poetyk filmowych i muzycznych, z uwzględnieniem czynników politycznych, produkcyjnych i innych. Książka składa się z dwóch części. Granice pomiędzy nimi wyznacza rok 1956, kiedy to ściśle splotły się trzy determinanty muzyki filmowej: muzyka, kino i polityka.
Książka składa się z dwóch części. Granice pomiędzy nimi wyznacza rok 1956, kiedy to ściśle splotły się trzy determinanty muzyki filmowej: muzyka, kino i polityka. Publikacja szczegółowo omawia socrealizm w muzyce i filmie oraz nowe prądy pojawiające się po roku 1956: jazz i bigbit oraz twórczość najważniejszych kompozytorów tego okresu: Krzysztofa Komedy i Wojciecha Kilara.
306 stron, cena 38 zł.
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.