Piotr Orzechowski powraca z propozycją wielowymiarowego dzieła, na które składa się cykl 24 preludiów i odpowiadających im improwizacji. Swoją formą nawiązując do 24 preludiów i fug Jana Sebastiana Bacha, artysta omawia najważniejsze dla muzyki pojęcia jak konstrukcja, reguła czy kreacja, definiując je na nowo poprzez własną koncepcję improwizacji. Proces ten objawia się w kontrastowym zestawieniu utworów skomponowanych i tych stworzonych spontanicznie.

24 preludia to więc muzyczne miniatury, którym odpowiadają 24 improwizacje ułożone chromatycznie w 12 tonacjach koła kwintowego w trybach dur i moll. Nawiązanie do dzieła Bacha jest tu niczym innym jak ukłonem artysty w stronę tradycji i muzycznych zasad, z których, jego zdaniem, nie powinniśmy rezygnować, a wykorzystać jako jedno z narzędzi.

Album dostarcza słuchaczowi ogromną ilość muzycznych doznań, konglomerat pianistycznych technik i stylistyk, zjednoczonych pod sztandarem muzyki wolności – jazzu.

Jacek Hawryluk (Polskie Radio) tak wprowadza w kontekst materiału: Orzechowski tworzy swój zbiór nie stosując się do żadnych reguł. Wkłada w niego całego siebie. Słuchając kolejnych par w pełni wchodzimy w świat Pianohooligana oraz jego inspiracji. Moje skojarzenia budują całą panoramę współczesności, od początków XX wieku – pobrzmiewają tu: kolorystyczne, francuskie miniatury Ravela i Debussy’ego, arabeski szkoły wiedeńskiej, free jazz, popularne piosenki, rodzimy folklor (z charakterystycznymi rubatami).

(Karolina Majewska-Universal Music PL)