Od czasu swojego debiutu w czołowym punkowym klubie nowojorskim w 1974 roku, dzięki klasycznym albumom i powalającym występom na żywo Ramones odcisnęli niezatarte piętno na dwóch dekadach rocka.

Przygotowali grunt pod punka i hardcore za sprawą opracowanych do perfekcji piosenek i agresywnych 20-minutowych koncertów… i zawsze traktowali muzykę jako swój priorytet.

Perspektywa współczesnych zespołowi osób – w tym muzyków, menedżerów, producentów, publicystów i członków punkowej sceny nowojorskiej – sprawia, że znalazło się tu wszystko: opowieści o rozłamach, wzlotach i upadkach, reklamy dla Budweisera, zawrotne koncerty oraz kulisy powstawania wszystkich klasycznych już albumów.

Smutną kulminacją tej najświeższej wersji uznanej biografii autorstwa Everetta True jest śmierć trzeciego z kolei Ramonesa z pierwotnego składu – gitarzysty Johnny’ego. († 2004)

„Hej Ho Lets Go! Historia zespołu Ramones” ukazuje swoisty heroizm muzyków, którzy pozostali wierni własnej, niepowtarzalnej artystycznej wizji aż do samego gorzkiego końca.

„To muzyka klasyczna dla przyszłych pokoleń. Ludzie będą ich słuchać za sto lat i wymieniać jednym tchem z Beethovenem”. – Captain Sensible

Między 19 listopada 1981 roku, a 24 lutego 1985 roku Ramones nie występowali poza terenem Stanów Zjednoczonych, wyjąwszy garstkę wypadów do Kanady. To długi okres równie sensownej polityki koncertowej, co walenie głową w mur - biorąc pod uwagę egzaltowany status, jaki Ramones zyskali w Europie, Japonii i krajach hiszpańskojęzycznych, niewysyłanie ich za granicę zakrawało na absurdalną decyzję.
Co prawda członkowie zespołu prawie ze sobą nie rozmawiali picie wymykało się spod kontroli, dołączył do nich nowy perkusista, Joey często bywał w szpitalu ze względu na swoją delikatną kondycję, Johnny omal nie umarł, punk był już nie modny, Dee Dee zażywał zdecydowanie za dużo narkotyków... ale to przecież Ramones! Pojawiło się już całe pokolenie zespołów zainspirowanych ich pozbawionym ozdobników stylem. W rzeczy samej, na tym etapie łatwiej było znaleźć muzyka rockowego, którego nie byłby zakochany w pierwszych trzech albumach (...)
Ich skórzane kurtki posłużyły za wzorzec niefrasobliwego luzu. Te postrzępione dżinsy i nonszalancką postawę ulicznika przyswojono sobie niezliczoną ilość razy jako oznaki wiarygodności. Jeśli chodziłeś w koszulce Ramones, zaliczono cię do kręgu wtajemniczonych - nieważne, jak wyglądałeś, czy jaką muzykę tak naprawdę lubiłeś. Brak powszechnego powodzenia jedynie podwyższył wartość zespołu. (str.320,321)

*****

O autorze:
Everett True (21.04.1961 Chelmsford, Essex, Anglia) jest byłym dziennikarzem „Melody Makera”, byłym redaktorem „VOX” oraz założycielem niszowych miesięczników „Careless Talk Costs Lives” i „Plan B”. Na początku lat 80. poczuł przypływ inspiracji, dzięki której powołał do życia „nowofalową grupę a cappella” tylko po to, aby móc śpiewać na scenie piosenki Ramones. Obecnie mieszka w Brighton w Wielkiej Brytanii, gdzie nosi się z zamiarem założenia kolejnego periodyku poświęconego „muzyce, polityce i ogólnemu mąceniu”. Jego ulubiony album Ramones to „It’s Alive”.

Tytuł: Hej Ho Let´s Go! Historia zespołu Ramones (Hey Ho Let´s Go: The Story Of The Ramones)
Autor: Everett True
Tłumaczenie: Maciej Machała
ISBN: 978-83-64373-32-9
Wydawnictwo: In Rock
Rok wydania: kwiecień 2016 (Polska)
Format: 140x205mm
Oprawa: miękka
Stron: 584 + 24 stron ze zdjęciami
Waga: około 800 g
Cena: + - 59 zł
Książka dostępna także jako e-book

Serdecznie Dziękuję Panu Bartoszowi Zujewskiemu

---

---