W 1996r. zespół zaprezentował swoja debiutancką płytę "Entropia", a w 1997r. kolejną - "One Hour By The Concrete Lake". Międzynarodowe uznanie zyskali w 2002r. dzięki albumowi "Remedy Lane". Pisanie materiału na tę płytę było dla Gildenlowa szczególną terapią, dzięki której mógł dojść do siebie po bolesnych doświadczeniach nieudanego związku. Po wspólnej trasie z Dream Theater już cała Europa wiedziała, że ze Szwecji wieje ożywczy wiatr. Na akustycznym koncertowym albumie "12:5" Pain of Salvation zaprezentowali swoje łagodniejsze oblicze, lecz już niebawem miała się rozpętać prawdziwa burza. A rozpętała się dzięki albumowi "Be", na którym zespół wędruje przez najgłębsze odmęty prog metalu. Najbardziej wyrafinowana odmiana rocka progresywnego miesza się tutaj z elementami muzyki metalowej i klasycznej, a w tle pobrzmiewają również echa muzyki folk i gospel. Niezwykłe brzmienie udało się osiągnąć dzięki udziałowi 9-osobowej orkiestry, w skład której weszły wiolonczela, altówka, skrzypce, flet, klarnet, klarnet basowy, tuba oraz instrumenty perkusyjne. Sam Gildenlow przyznaje, że bez orkiestry album "Be" nie byłby tym, czym jest. A jest współczesną baśnią o początkach życia; opowiada o ludzkości, Bogu, naszym stosunku do wiary i nauki. Najważniejsze ze wszystkich stawianych pytań brzmi: Jak to wszystko się ze sobą łączy? Nauka daje nam kilka wskazówek, lecz nie jesteśmy w stanie pojąć do końca złożoności tego systemu. Jesteśmy przecież jego częścią i nie potrafimy spojrzeć na wszystko z zewnątrz.