www.muzyczneabc.pl - Paweł Góral prezentuje singel ''Jestem tu i teraz''

Wykreowałem w internecie postać temperamentnej seniorki Krystyny oraz wziąłem udział w programie telewizyjnym, w którym wcieliłem się w osiem niezwykłych postaci ze świata muzyki, zajmując zaszczytne drugie miejsce. Odkryłem, że w lekkości, w zabawie, niemal zawsze pojawia się element „tu i teraz” - kiedy zapominasz o całym świecie robiąc to, co sprawia Ci największą frajdę. To właśnie po programie Twoja Twarz Brzmi Znajomo wróciły dziecięce marzenia o śpiewaniu i radość z tej formy wyrazu artystycznego dała o sobie znać z ogromną siłą. Krótko po zakończeniu zdjęć zamarzyłem o swoim autorskim kawałku. Ale jak wiemy, marzenia to nie wszystko. Poszedłem dalej, odważyłem się i je zrealizowałem. W końcu - marzenia się spełnia.

Całym sobą wierzę, że o ważnych tematach da się mówić w lekki sposób. Jak również, że i my dorośli możemy uczyć się i wzrastać poprzez zabawę. Stąd też niezobowiązujący charakter kompozycji. Największą nagrodą będzie dla mnie każdy, choćby najmniejszy moment znalezienia się słuchacza w jego tu i teraz. Kiedy zapomni o przeszłości, przestanie zamartwiać się o przyszłość, nawiąże ze sobą kontakt, poczuje bezgraniczną miłość, bezpieczeństwo i pozwoli na beztroską zabawę swojemu wewnętrznemu dziecku. Ba! Może nawet dopiero odkryje, że ono tam jest, że nie rozmawiał i nie dostrzegał go przez wiele, wiele lat. A może mój kochany słuchacz i nawet do tej nuty za- tańczy... Pisząc tekst pragnąłem (i pragnę nadal), by mój odbiorca dostrzegł, że przestrzeń „tu i teraz”, to naprawdę najbezpieczniejsza przystań na świecie i to dostępna na wyciągnięcie ręki - gdziekolwiek jesteś.

Przyświecała mi również intencja, żebyśmy potrafili wyhamować, zatrzymać się, zwolnić i spędzić kilka momentów na tzw. nicnierobieniu, zatapiając się w lekkiej muzyce, przywracając tym samym czerpanie radości z wykonywania tylko jednej czynności na raz, w świecie, który nauczył nas bycia wielozadaniowym.

To, czego szukasz, znajdziesz w kontakcie z ludźmi, ze sobą, nie w kontakcie ze smartfonem, choć jest wytworem ludzkich rąk. Nie zastąpi nam on jednak bliskości, intymności, spontaniczności. W utworze wspominam też o hejcie. Marzę, by kompletnie zniknął z powierzchni i struktur internetu, z życia, z relacji, ale jest to rzecz jasna marzenie ściętej głowy. Kiełkuje jednak we mnie przekonanie, że zwracając na coś uwagę, dajemy temu siłę i przyciągamy więcej podobnego. Mam tu na myśli fakt publikowania i cytowania hejtu w internecie. Uważam, że gdyby kompletnie przestać zwracać na niego uwagę, jego bytność w sieci spadła by na tyle znacząco, że dostrzeglibyśmy to wszyscy, a wielu z nas, zwłaszcza tych najbardziej hejtem dotkniętych, odetchnęłoby z ulgą. Wierzę, że kiedyś tak się stanie.

Ja tu i teraz do 16-letniego mnie:
„Wyprostuj się i stawiaj pewne kroki, ponieważ absolutnie wszystko, co w sobie masz, jest ok. Nic nie musisz ukrywać i niczego się wstydzić. Nie musisz niczego udawać i udowadniać. Naprawdę chcesz kogoś naśladować? Doprawdy nie wierzysz, że wystarczy dokładnie to, kim jesteś? Widzę Twój uśmiech i łzę w oku. Wiem, że już rozumiesz, że poczułeś. Zmykaj! Baw się. Tańcz. Śpiewaj. Kochaj. Żyj.

Ja tu i teraz do siebie w wieku 75 lat:
„Cześć wariacie! Fajnie, że udało Ci się przeżyć 3/4 wieku, chociaż wydaje mi się, że Ty już całym sobą czujesz, że czas nie ma znaczenia, że nie biegnie tylko po jednej znanej nam osi. Jesteś prawdą. Kochasz bezwarunkowo. Więcej czujesz, niż wiesz. Bardziej słuchasz niż mówisz. Śmierci nie boisz się już od kilkudziesięciu lat, ale teraz nie boisz się także bólu. Jesteś połączony ze wszystkim i z niczym. Jednak, co najważniejsze, odrzucając tak wiele, utrzymałeś połączenie ze sobą.
Umiesz zatopić się w „w tu i teraz” na długie godziny. Wow! Pozostałeś towarzyski. Wciąż umiesz się bawić i wciąż szczerze się śmiejesz. Sypiesz dowcipami i w końcu nauczyłeś się je opowiadać. Widzisz sens w braku sensu i brak sensu w naprawdę sensownej kwestii czy zjawisku. Czujesz się tym, którym byłeś w dniu narodzin. Tak inny, a tak identyczny. Jesteś. JESTEŚ. To na co masz teraz ochotę? Zatańczymy?

Kiedy gram w teatrze lub stoję przed kamerą, jestem aktorem. Wokalistą, gdy śpiewam. Złotą rączką, kładąc glazurę w swojej kuchni lub wyburzając ścianę. Synem, bratem, wujkiem i przyjacielem. Kiedy zdecydowałem się na jakiś czas zrezygnować z mięsa, to nie byłem wegetarianinem. Nie bylem również weganinem, gdy przez pewien czas nie jadłem w ogóle produktów odzwierzęcych. Nie etykietuję się. Po prostu jestem, kim w danym momencie jestem. Najlepiej bez słów i definicji. Nie znoszę szuflad i nie chcę w żadnej urządzić sobie gniazdka. Dlatego też jestem w ciągłym ruchu i sprawdzam się w bardzo rozmaitych okolicznościach, które zawsze wiążą się z poznawaniem nowych ludzi i z wymianą energii, punktów widzenia. Zawodowo - angażuję się w zarówno w projekty bardzo offowe, jak również w typowo komercyjne. Coś, co dla wielu jest wadą, uważam za swoją największą zaletę - zmienność. Nie przywiązuję się raz na zawsze do swojej opinii, wyboru czy punktu widzenia. Czasami śmieję się, że jestem jak chorągiewka. Dziś mówię A, jutro B. Każdy dzień jest nową szansą, nowym rozdaniem i każdego dnia, wiem, że mogę wywrócić swoje życie do góry nogami. Robię, jak czuję. Kreuję. Buduję. Zmieniam. Jestem. Jestem tu i teraz. Na własnych zasadach. Zawsze za Sobą.

Paweł Góral
"Jestem tu i teraz" (2:43)
℗ 2021 Paweł Góral
Premiera: 1 stycznia 2022

Lyrics: Paweł Góral, Jonatan Chmielewski
Producer, composer: Jonatan Chmielewski
Miks/master: Jonatan Chmielewski

Muzyka, która porywa do tańca, jednocześnie skłaniając do myślenia. Pozwoliłem sobie szukać i błądzić.
Spełniać własne marzenia.
Wydoroślałem.
Poszerzam świadomość, a jednocześnie pozostaję taki sam.
Wierzę, ze choć słowa się dewaluują, tracą moc i znaczenie, to na mocy nigdy nie straci bycie tu i teraz. Odzyskiwanie dzień po dniu tej części siebie, było największym prezentem, jaki dałem sobie w 2021 roku i tym chcę się dzielić.
Jestem w drodze. W ciągłej podróży. Niejednokrotnie błądzę. Daję sobie do tego prawo.
Zmieniam się. Osadzam. Odpuszczam kontrolę. A wszystko na własnych zasadach.

Gramy takimi kartami, jakie nam rozdano, ale runda wciąż trwa. Dziś bardziej niż tajemnica, sprzedaje się prywatność. Kariera, sława, brak granic, to często pułapka. Dla wielu, staję się to niejednokrotnie najistotniejszym składnikiem tożsamości. Mamy dużo i zawsze możemy chcieć więcej.
Ja natomiast, wybieram bycie tu i teraz.

Łączę się ze sobą. Otwieram się na ocean emocji, bo tu i teraz zawiera w sobie całe spektrum odczuć, zdarzeń. Albo jestem w prawdzie i w otwartości na wszystko co przychodzi, albo mnie nie ma. Prawda nie zawsze jest różowa. Składa się na nią cała paleta barw. To ja jednak wybieram, jak na tę prawdę reaguję i gdzie chcę być. Dostrzegam szarości i nie boję się czerni. Traktuję to jako tło do namalowania pełnego barw obrazu mojego życia.
I już wybrałem. Pozostać takim samym, pomimo zmian. Być wiernym swoim wartościom. Zawsze być nad mieć. Jestem. Jestem w tu i teraz.
Teskniłem za sobą.
A Ty?