Z przyjemnością zapowiadamy wydawnictwo „From Elvis In Nashville” – oczekiwaną przez fanów czteropłytową kolekcję będącą definitywną kroniką legendarnych sesji nagraniowych Elvisa Presley'a z 1970 roku znanych jako „Maraton w Nashville” z udziałem tzw. Nashville Cats.

Utwory nagrane na żywo podczas pięciu imponujących dni i nocy w RCA Studio B w Nashville (jak również podczas dodatkowej sesji z września 1970 roku) stanowiły trzon najbardziej udanych albumów Presley’a z lat siedemdziesiątych: „Elvis: That's The Way It Is”, „(I'm 10,000 Years Old) Elvis Country” oraz „Love Letters From Elvis”.

Historia i kulisy powstawania powyższych albumów:

→ That's The Way It Is

→ Elvis Country

→ Love Letters From Elvis

Teraz, po raz pierwszy, wersje master utworów z sesji w Studio B w Nashville z 1970 roku zostały wykorzystane do stworzenia jednego oficjalnego albumu Elvisa.

Na „From Elvis In Nashville” piosenki z maratonu zostaną zaprezentowane z nieskazitelnym brzmieniem, świeżo zmiksowanym przez uznanego inżyniera dźwięku Matta Rossa-Springa i pozbawione dodatkowych overdubów i orkiestracji, które pojawiły się na wcześniejszych wydawnictwach.

„From Elvis In Nashville” zostanie wydany w formie boxu (4CD) zawierającego również dwie dodatkowe płyty z rzadkimi i niewydanymi dotąd materiałami ( fragmenty, inne wersje lub podejścia, odrzuty) z sesji z 1970 roku (w tej formie dostępny będzie również w wersji cyfrowej). Najciekawsze materiały zostaną zebrane na dwupłytowej edycji winylowej.

Graceland z kolei zaoferuje ekskluzywną dwupłytową edycję winylową „From Elvis In Nashville” tłoczoną na dwunasto-calowym winylu Aqua Tangerine.

(2LP)

Elvis Week (Tydzień Elvisa) w tym roku odbywał się będzie w dniach od 8 do 16 sierpnia w Memphis. Szczegółowy harmonogram można już znaleźć na stronie www.ElvisWeek.com. Tym, którzy chcieliby celebrować rocznicę śmierci Presleya w zaciszu własnego domu Graceland oferuje swój pierwszy w historii Wirtualny Tydzień Elvisa. Jego przebieg będzie można śledzić on-line w tym samym terminie. Wystarczy tylko wejść na stronę Graceland

Pod koniec lat sześćdziesiątych, Elvis Presley, piosenkarz z napędem atomowym jak nazywano go jeszcze w latach pięćdziesiątych, odcisnął swoje piętno na dekadzie rewolucji rockowej przywracając sobie pozycję muzycznej i kulturalnej siły, z którą należy się liczyć.

(BOX)

Jego elektryzujący „Elvis '68 Comeback Special” przeszedł do historii telewizji a jego długo wyczekiwany powrót do nagrań studyjnych (dokonanych w American Sound Studio Chipsa Momana w Memphis w styczniu i lutym 1969 roku) nie będących kolejnymi ścieżkami dźwiękowymi z filmów przyniósł mu największe hity na listach przebojów (w tym „In The Ghetto”, „Don't Cry Daddy”, „Kentucky Rain” i „Suspicious Minds” - ostatni Numer 1 Elvisa) a także parę uznanych albumów z 1969 roku - „From Elvis In Memphis” oraz studyjno-koncertową hybrydę „From Memphis To Vegas/From Vegas To Memphis”. Zestaw „From Elvis In Nashville” jest swoistym przedłużeniem jego wcześniejszych nagrań z Memphis.

W swoich pierwszych nagraniach z lat siedemdziesiątych Elvis powrócił do koncepcji, która sprawiła, że jego sesje w American Sound Studio były tak udane. Jako że nienawidził on dogrywania wszelkiego rodzaju overdubbingów, odpuścił je sobie w studiu na rzecz pracy z zespołem, który doskonale zsynchronizował się z jego wrażliwością.Uwolniony od zobowiązań wobec wydawców muzycznych, Elvis był teraz w stanie wybierać i nagrywać piosenki, które były dla niego aktualne, istotne i znaczące. Od coverów, włączając w to transcendentną interpretację „Bridge Over Troubled Water” aż do epickiego materiału, który następnie zasilił jego rezydencję w Las Vegas oraz pierwsze od lat pięćdziesiątych trasy koncertowe (tylko w samym 1970 roku Elvis występował w hotelu International w Las Vegas przez dwa, trwające blisko dwa miesiące, sezony, grając każdego dnia po dwa koncerty).

Jeśli uznać, że nagrania w American Sound Studio w Memphis otworzyły Elvisowi drzwi do powrotu na scenę i na szczyty list przebojów, to jego kolejne nagrania – słynny Maraton w Nashville z 1970 roku, stworzyły podwaliny dla kolejnej rewolucji w muzyce pop.

Pod kierownictwem producenta Feltona Jarvisa, Elvis połączył siły z jednym z najsilniejszych zespołów studyjnych jakie kiedykolwiek powstały i stworzył często niedoceniany rozdział w swojej bogatej spuściźnie. Pracując z legendarnymi 'Nashville Cats' już na swoim pierwszym albumie z 1970 roku Elvis Presley dołączył do kręgu współczesnych muzyków wśród których znajdowali się Johnny Cash, Bob Dylan, Neil Young, George Harrison i inni.

W czerwcu 1970 roku Elvis, który w latach pięćdziesiątych XX wieku dokonał przewrotu na scenie country ustanawiając rock'n'roll jako główny nurt w muzyce, powrócił do RCA Studio B by stworzyć w nim nowe brzmienie na nową dekadę.

W latach 1958 – 1971 Elvis nagrał w Studio B ponad dwieście utworów, rozpoczynając od pięciu zarejestrowanych w trakcie krótkiej przepustki niedługo po rozpoczęciu służby wojskowej, w czerwcu 1958 roku. W trakcie sesji powstały m.in. takie przeboje jak: „(Now And Then There's) A Fool Such As I”, „A Big Hunk O'Love” czy „I Need Your Love Tonight”. Także pierwszy po powrocie do cywila longplay, Presley nagrał w Studio B w Nashville. Materiał na płytę „Elvis Is Back!” został zarejestrowany podczas sesji z marca i kwietnia 1960 roku.

Na sesjach z 1970 roku Elvis precyzyjnie dobrał swój repertuar odwołując się do bogactwa amerykańskiej muzyki łączącej w sobie elementy bluegrass, honky tonk, Western swing i rockabilly, które mistrzowsko połączył ze współczesnym popem, balladami i epickimi występami. Utwory zebrane na „From Elvis In Nashville” przyniosły nowe, świeże i ożywcze podejście do muzyki pop i country.

Sesje te powszechnie uznawane za jedne z najlepszych sesji w karierze Elvisa ze względu na niezaprzeczalną chemię pomiędzy nim a zespołem złożonym z multiinstrumentalisty Charliego McCoya (którego artystyczny dorobek obejmuje m.in. współpracę z Bobem Dylanem, Paulem Simonem, Tanyą Tucker, Bobem Segerem, Willim Nelsonem i wieloma innymi), basisty Norberta Putnama (nagrywał z Royem Orbisonem, Al Hirtem, Henrym Mancini, Danem Fogelbergiem, Lindą Ronstadt, J.J.Cale'em, Tony Joe Whitem i innymi) oraz pianisty Davida Briggsa (współpracował m.in. z Deanem Martinem, Joan Baez, Nancy Sinatrą, B.B.Kingiem, Johnny Cashem, Dolly Parton, Waylonem Jenningsem, Tony Joe Whitem, Royem Orbisonem, Georgem Harrisonem, J.J.Calem, Alice Cooperem i grupą The Monkees).Ten znakomity zespół studyjny, znany potocznie jako 'Nashville Cats', podobnie jak sam Elvis łączył światy muzyki pop, rocka i country.

→ CHARLIE McCOY – WYWIAD (rozmawiał Mariusz Ogiegło)

Na czerwcowe sesje do Nashville Elvis sprowadził także swojego późniejszego, długoletniego, gitarzystę Jamesa Burtona.Eddie Hinton, który podobnie jak Putnam i Briggs należał do Muscle Shoals Rhytm Section zagrał na gitarze prowadzącej w trakcie dodatkowej sesji, 22 września 1970 roku. Sam Elvis natomiast grał na gitarze akustycznej przez całą czerwcową sesję.

Pięciodniowa sesja określana mianem „Maratonu w Nashville”, rozpoczynająca się wczesnym wieczorem i trwająca do białego rana, przyniosła szeroki wachlarz materiałów, w tym energiczną interpretację „Funny How Time Slips Away” Willy'ego Nelsona, przejmujące „I've Lost You”, mocne ujęcie „Bridge Over Troubled Water” Simona & Garfunkela a także nową wersję „Love Letters”, którą Presley nagrał po raz pierwszy w 1966 roku.Dzika, nagrana za pierwszym podejściem, wersja „Whole Lotta Shakin' Goin' On” była z kolei jednym z najważniejszych momentów sesji z 22 września.

Muzyka, którą Elvis stworzył w trakcie „Maratonu w Nashville” w 1970 roku należy do najlepszej w jego dorobku. Okazała się ona także niezwykle wpływowa. Ustanowiła muzyczne kierunki, którymi podążał on przez resztę swojej kariery przepowiadając jego późniejsze sukcesy radiowe zarówno w świecie muzyki pop jak i country a także opracowując brzmienie na którym wzorowała się niezliczona ilość późniejszych gwiazd muzyki country.

„From Elvis In Nashville” zapewnia intymny wgląd w świat Elvisa i sposób tworzenia przez niego muzyki, która trwać będzie wiecznie.

(Katarzyna Gawęska-Sony Music PL)