Yann Tiersen Swoją debiutancką płytę wydał w 1995 roku. Nosiła tytuł „La Valse des Monstres” i składała się z fragmentów muzyki, którą dotychczas napisał dla filmu i teatru. Płyta ta, jak i kolejna „Rue des Cascades” nie zalazły większego uznania krytyków, nie przeszły jednak całkiem bez echa. W grudniu 1995 roku Tiersen dał na festiwalu „Transmusicales” doskonały, niezwykle energetyczny występ. Odtąd zasłynął jako wybitny ilustrator spektakli i już w następnym roku wystąpił na festiwalu teatralnym w Avignon. Kolejny album Tiersena, wydany w 1998 „Le Phare”, okazał się wielkim sukcesem i przysporzył jego twórcy rzesze fanów. Odtąd Tiersen znalazł się we francuskim muzycznym ‘mainstreamie’. Zwłaszcza singlowy „Monochromie” stał się przebojem radiowym, co spowodowało wydanie przez wytwórnię fonograficzną także wcześniejszych dokonań Tiersena. Melodyjne i przebojowe zarazem kompozycje Tiersena znalazły uznanie wśród twórców filmowych. Do współpracy zaprosili go m. in. Eric Zonca i Andre Techine. Odtąd kariera Tiersen nabrała ogromnego tempa. Daje niezmienie dużo koncertów, odbywając trasy po całej Europie. Kolejny album studyjny ukazał się w 1999 roku i był krokiem w stronę rock’n’rolla. Po nim nastąpiła wielka trasa koncertowa, która podobnie jak płyta okazała się sukcesem. Później odbył także trasę koncertową po Japonii i Singapurze. Ogromnie ważnym momentem w karierze Tiersena było skomponowanie i nagranie muzyki do filmu „Amelia” w 2001 roku. Film Jean-Pierre Jeuneta, jak i ścieżka dźwiękowa Tiersena stały się wielkim międzynarodowym sukcesem. Album z muzyką z „Amelii” stał się podwójną złotą płytą (ponad 200 tys sprzedanych płyt w samej Francji) i przyniósł Tiersenowi prawdziwie międzynarodową sławę i rzeszę fanów na całym świecie. Niejako na fali Amelii także poprzedni album Tiersena „l’Absente” sprzedał się we Francji w ponad 100 tys kopiach. Bardzo ważne są dla Yanna Tiersena występy sceniczne. Od lat jeździ po świecie ze swoimi koncertami, a każda taka trasa jest wyjątkowa. W 2001 roku u boku Tiersena na trasie występowały dwie wokalistki i sekcja skrzypcowa. Tiersen wystepował także z orkiestrą pod dyrekcją Guillaume Bourgogne’a z pięćdziesięcioma muzykami na scenie oraz odbył wspólne koncerty z wokalistami bardziej pop’rockowymi takimi jak: Teres Raides czy Dominique A. W 2003 roku Tiersen stworzył kolejny doskonały soundtrack do filmu „Goodbye Lennin” niemieckiego reżysera Wolfganga Beckera. Długo oczekiwany album solowy artysty ukazał się w maju tego roku. Zarejestrowany częściowo w Bretanii album „Les retrouvailles” jest powrotem Tiersena w bardziej „piosenkowy” muzyczny świat. Wokalnie na tej płycie wsparły go gwiazdy francuskiej sceny, m. in. Jane Birkin, Liz Fraser (Cocteau Twins) i Dominique A.

(Klub Stodoła)