Oto wydobyty z mroków zapomnienia, nigdy wcześniej niepublikowany, spisany teraz z taśmy, jaka od pół wieku spoczywała w Archiwach Polskich Nagrań, tekst wystąpienia Leopolda Tyrmanda na otwarciu historycznego festiwalu jazzowego w Sopocie, 6 sierpnia 1956: (fragment)

Mam zaszczyt i przyjemność otworzyć I Ogólnopolski Festiwal Muzyki Jazzowej w Sopocie! Jeśli chodzi o mnie, to nazwałem tę wielką imprezę "Pierwszym Festiwalem Zespołów Sweterkowych" i nazwy tej używałem w rozmowach potocznych w okresie przygotowań. Myślę, że te "zespoły sweterkowe" najlepiej oddają treść pewnego zjawiska niezwykle ważkiego dla muzycznej kultury i muzycznego obyczaju naszego stulecia. Wielkie epoki w muzyce czerpały mnóstwo soków żywotnych z powszechnego, jakbyśmy dziś powiedzieli - oddolnego muzykowania. Znaczy to, że ogromne rzesze miłośników świata dźwięków na poły profesjonalistów, nie wyobrażały sobie życia bez czynnego uprawiania muzyki.
W tej chwili, w której mówię te słowa, jazz jest już wielką epoką w historii muzyki i chyba nikogo na tej sali nie muszę przekonywać, że należy do rzędu zjawisk artystycznych, że jest sztuką przez duże S, albowiem wyraża radości i smutki naszego pokolenia i naszego wieku. Wyraża je w sposób frenetyczny, może nieco brutalny, lecz niesłychanie dynamiczny, może nieco zbyt hałaśliwie, lecz cóż na to poradzimy, że ten cały wiek dwudziesty, wiek gigantofonów atomowych eksplozji jest hałaśliwy.
Historia jazzu zaczyna się więc od takiego muzykowania murzyńskich fryzjerów i czyścibutów w Nowym Orleanie, rozwija się wspaniale w prywatnym muzykowaniu chicagowskich taksówkarzy i dancingowych grajków na nocnych "jam sessions" i do dziś dnia konsekwentnie opiera się na muzykowaniu amerykańskich i europejskich studentów, czeladników ślusarskich i praktykantów sklepowych, którzy w chwilach wolnych od pracy grają dla siebie i na potańcówkach w swojej dzielnicy, czy na swojej uczelni . w San Francisco, Sztokholmie, w Palestynie, czy w Łodzi. (...) (więcej na str.226)

Marcel Woźniak , z zawodu dziennikarz i scenarzysta, z powołania humanista. Urodzony w "roku 1984" w Kwidzynie. Absolwent Filologii Polskiej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu i Adaptacji Filmowej w Warszawskiej Szkole Filmowej. Były spiker i reporter w Radiu Sfera UMK i Plus w Toruniu, autor scenariuszy seriali telewizyjnych dla TVN i Polsat Cafe oraz filmów krótkometrażowych Caissa i Snufit. Piśmienny.

Tytuł: Biografia Leopolda Tyrmanda. Moja śmierć będzie taka, jak moje życie
Autor: Marcel Woźniak
ISBN: 978-83-7779-310-7
Wydawnictwo: MG
Rok wydania: październik 2016
Format: 175x240 mm
Oprawa: twarda
Stron: 464
Waga: około 1 kg
Cena: + - 49 zł
Książka dostępna także jako e-book (978-83-7779-313-8)

(Serdecznie Dziękuję Pani Dorocie Malinowskiej-Grupińskiej)

Książka ta nie ma charakteru ani formy podręcznika, leksykonu lub jakiegokolwiek vademecum w sprawach jazzu. Ma charakter eseju wypełnionego rozważaniami, zawierającego nieco informacji i dużo zupełnie osobistych impresji. Jest pochyleniem się nad problemem.

Zagadnienie rozlewa się szeroko, obejmuje obszar ogromny, omywa różne dziedziny współczesnej kultury, wiąże się nierozerwalnie z codziennością - tak jak obyczaj i sztuka przenikają się we współczesności ze zjawiskiem trudnym i socjologicznie mało zbadanym, a zwanym na co dzień życiem rozrywkowym. Czy książka ta odpowie generalnie na pytanie: co to jest jazz? Chyba nie, chociaż jej ambicją jest zawarcie i przekazanie czytelnikowi pewnego kompendium. Powstaje jednak zagadnienie, czy w ogóle można na takie pytanie odpowiedzieć.
Leopold Tyrmand

Tablica pamiątkowa dla Leopolda Tyrmanda

Na tablicy, która zawisła na gmachu dawnej siedziby YMCA, napisano: „Tu mieszkał w latach 1946-1955 Leopold Tyrmand, pisarz, publicysta, popularyzator i miłośnik jazzu, Warszawiak”.

Odsłonięcie tablicy pisarza było pierwszym punktem programu rozpoczynającego się w czwartek festiwalu „Niewinni czarodzieje. Tyrmand, Komeda, Polański”. Wydarzenia muzyczne, literackie i teatralne tego festiwalu mają przypomnieć atmosferę życia kulturalnego w Warszawie po Październiku’56 roku, kiedy miasto zachłystywało się nowo zdobytą wolnością, tłamszoną do tamtej pory przez stalinizm.

Leopold Tyrmand (ur. 16 maja 1920 r. w Warszawie), pisarz i publicysta. Był jednym z najważniejszych popularyzatorów jazzu w Polsce. W latach 50. stał się liderem powstającego ruchu jazzowego w Polsce, organizował festiwale i koncerty, Jazz stał się wówczas symbolem buntu wobec socjalistycznej szarzyzny. W 1965 roku na stałe wyjechał z Polski. Zmarł 19 marca 1985 r. w Ford Myers na Florydzie.

Tytuł: U brzegów jazzu
Autor: Leopold Tyrmand
ISBN: 978-83-61297-04-8
Wydawnictwo: MG
Rok wydania: 2008
Format: 155x210 mm
Oprawa: twarda
Stron: 232
Waga: około 400 g
Cena: + - 36 zł

Serdecznie Dziękuję Pani Dorocie Malinowskiej-Grupińskiej

"Zły Tyrmand" Mariusza Urbanka to swoisty rewers słynnego "Dziennika 1954" Leopolda Tyrmanda , legendy polskiego jazzu, socjalistycznego playboya, enfant terrible swingujących lat pięćdziesiątych PRL. Człowieka, który dla części swego środowiska był moralnym drogowskazem, jednym z niewielu, którzy mieli odwagę odmówić kolaboracji z reżimem, dla reszty tylko niepoważnym bikiniarzem.

O Tyrmandzie (pseud. Jan Andrzej Stanisław Kowalski) (16.05.1920 w Warszawie - 19.03.1985 w Fort Myers na Florydzie) opowiadali autorowi ludzie, którzy wcześniej sami zostali sportretowani na łamach Dziennika i innych książek Leopolda Tyrmanda, wśród nich wielu takich, których nie ma już wśród nas: Agnieszka Osiecka, Irena Szymańska, Stefan Kisielewski, Zygmunt Kałużyński, Szymon Kobyliński, Eryk Lipiński i Jan Józef Szczepański. W książce opisują swe spotkania z Tyrmandem ludzie, którzy byli pierwowzorami bohaterów najgłośniejszej powieści łotrzykowskiej PRL – Zły, oraz Bogna, legendarna polska Lolita z Dziennika 1954.

Tytuł: Zły Tyrmand
Autor: Mariusz Urbanek
ISBN: 978-83-244-0042-3
Wydawnictwo: Iskry
Rok wydania: 2007
Format: 160x240 mm
Oprawa: twarda z obwolutą
Stron: 284
Waga: około 600 g
Cena: + - 39 zł