Pracę nad "Decybelowym..." rozpoczęłam w październiku 2013 roku. Do druku tekstu mogły więc ulec dezaktualizacji niektóre dane personalne osób, ale jest to - jak mi się wydaje - mniej istotne niż poglądy czy główne wątki treści przez osoby te prezentowane.
Książka jest ukłonem wobec tych, których głosy i audycje pamiętam z radiowego eteru, a dzięki którym poznawałem szeroko rozumianą muzykę rockową.

Osoby, z którymi miałem przyjemność rozmawiać, opowiedziały, czym dla nich jest i czym było radio. Głośno zastanawiają się, czy dziś słuchamy radia z atencją, jak chociażby w latach 80. Moi rozmówcy zaprezentowali też swój punkt widzenia na przemiany zachodzące w radiu. Ocenili rolę radia w promowaniu muzyki rockowej. Dokonali swoistego rekonesansu do lat 90. czyli okresu przełomowego dla Polski, ale i dla rodzimego radia - tego publicznego i komercyjnego. Bohaterowie mojego tekstu mówią o swoich inspiracjach radiowych, a także o pierwszych radiowych szlifach, przyjaźniach i inspiracjach. Snują również indywidualne wizje przyszłości radia. (...)
Wojciech Lis

Przeczytałem, a w zasadzie wchłonąłem tę książkę. O radiowcach, znakomitych audycjach, o fenomenie tego diabelskiego wynalazku, "na którym" wychowywały się całe pokolenia. Ile kapitalnego i mądrego przekazu niesie ze sobą ta praca. To właśnie radio było i jest moim życiem, moim drugim domem. Trudno mi było oderwać się od tych wspomnień.
Marek Wiernik (dziennikarz i krytyk, przez lata związany z radiową Trójką i Jedynką, obecnie
Polskie Radio RDC).

Oto książka w której spotykają się Urban, RoRo Rogowiecki, Ryłkołak i Robert Tekieli. Radio łączy wszystkie światy, zwłaszcza gdy pisze o nim Wojtek Lis. Polecam, nie tylko tym, którzy tak jak ja, spędzali każdy piątek słuchając Listy Przebojów Programu III.
Łukasz Orbitowski (pisarz. Autor m.in. "Szczęśliwej ziemi" i "Innej duszy". Współpracuje z Noise
Magazine).

Albert Einstein, poproszony o opisanie radia, odpowiedział: “ Widzicie, telegraf jest rodzajem bardzo, bardzo długiego kota. Naciskacie jego ogon w Nowym Jorku, a jego głowa miauczy w Los Angeles. Rozumiecie? I radio działa na tej samej zasadzie: wysyłacie sygnały stąd, a odbierają je tam. Jedyną różnicą jest to, że nie ma kota”. Wielki fizyk nie miał racji - kot radiowy jest jak Kot z Chesire w “Alicji w Krainie Czarów” - gdy znika, zaczyna to robić od końca ogona, a kończy na samym uśmiechu. Pozostaje więc sam uśmiech, bez kota. Ten uśmiech to twarze twórców radia, próbujących zdać sprawę czym jest dla nich ten kot - i dlaczego, mimo, że niewidzialny, tak ich, jak i - przyznajmy - nas, fascynuje. Słuchając radia, według McLuhana, odczuwamy zarówno samotność, jak i poczucie „więzi plemiennej” z twórcami audycji.
O nich właśnie traktuje książka Wojciecha Lisa, który - na podstawie wywiadów z 70 znanymi dobrze, ale głównie z brzmienia ich głosów, dziennikarzami radiowymi, muzycznymi, przedstawia refleksje, wspomnienia, anegdoty, z długiej półwiekowej historii polskiego radia w jego najlepszym gatunku - audycji muzycznych.
Lektura książki przybliży nam nie tylko osobowości tych wybitnych radiowców (powoli ginący gatunek, niestety), ale i wzbogaci nas przy słuchaniu audycji o nutę refleksji, o podkład intelektualny, do radiowej muzyki.
Tomasz Goban-Klas (prof. zw. dr hab. socjolog, medioznawca)).

Wojciech Lis. Tarnobrzeżanin. Współautor pierwszej w Polsce, monograficznie zakrojonej książki pt. " Jaskinia hałasu" o rodzimej scenie muzyki metalowej. Pisał tu i ówdzie dla nisko, a czasem nawet średnionakładowych tytułów (np. Zaćmienia Słońca i Oldschool Metal Maniac). Poza tym - zwolennik miru domowego i niewybredny smakosz nabiału. W tym ostatnim sekunduje mu córka Hania, ale już nie żona - Ewa.

Tytuł: Decybelowy obszar radiowy
Autor: Wojciech Lis
ISBN: 978-83-63785-23-9
Wydawnictwo: Kagra
Rok wydania: kwiecień 2016
Format: 165x235 mm
Oprawa: miękka lakierowana
Stron: 260 + 16 stron ze zdjęciami
Waga: około 500 g
Cena: + - 39 zł

Serdecznie Dziękuję Krzyśkowi Grauszowi