  Pojawili siê na ulicach polskich miast w momencie, gdy ruch hipisowski w Ameryce i w Europie Zachodniej osi±gn±³ swoje apogeum. Pocz±tkowo mówili o sobie „hippiesi", lekko tylko spolszczaj±c angielsk± nazwê.
Od wiêkszo¶ci swoich rówie¶ników odmienni stylem bycia, a przede wszystkim wygl±dem, zostali uznani za „zjawisko o potencjalnych warunkach kryminogennych" oraz zagro¿enie dla wychowawczych i ideologicznych dzia³añ wobec m³odzie¿y, nad któr± wy³±czne prawo do sprawowania rz±du dusz ro¶ci³y sobie w³adze partyjne i pañstwowe.
Od pocz±tku byli przedmiotem zainteresowania instytucji represyjnych pañstwa komunistycznego, przede wszystkim Milicji Obywatelskiej i S³u¿by Bezpieczeñstwa. Od po³owy 1970 r. funkcjonariusze S³u¿by Bezpieczeñstwa inwigilowali hipisów nad Wis³± w ramach sprawy operacyjnego rozpracowania o kryptonimie „Kud³acze".
W licznych artyku³ach prasowych i reporta¿ach pisano o hipisach najczê¶ciej negatywnie lub z pob³a¿aniem. „Chwasty" – antyteza kwiatów, do których symboliki odwo³ywali siê hipisi – to jedno z licznych pejoratywnych okre¶leñ, jakimi obdarzano ich na ³amach prasy.
Z ³atwo¶ci± wykorzystywano przy tym niechêæ do d³ugow³osej m³odzie¿y, okazywan± przez znaczn± czê¶æ spo³eczeñstwa: rodziców, wychowawców, osób starszych.
W ksi±¿ce przedstawiono genezê, narodziny i rozwój ruchu hipisowskiego w Polsce oraz przeciwdzia³ania ze strony instytucji pañstwa komunistycznego na tle przemian spo³eczno-kulturowych, obyczajowych i politycznych pod koniec lat sze¶ædziesi±tych i pierwszej po³owie lat siedemdziesi±tych XX w. Fenomen polskich hipisów zaprezentowany zosta³ w kontek¶cie szeroko rozumianej kultury m³odzie¿owej (oficjalnej i nieoficjalnej), stylu, mody, sposobów samorealizacji, istnienia grup towarzyskich i rówie¶niczych, sposobów spêdzania wolnego czasu oraz ró¿norodnych postaw spo³ecznych wobec ruchu hipisowskiego.
* * * * *
Polscy hipisi nie mieli swojego odpowiednika festiwalu w Woodstock. Byli jednak obecni na wiêkszo¶ci wówczas organizowanych imprez muzycznych, pocz±wszy od tych najbardziej ambitnych, a skoñczywszy na popularnych festiwalach. Wiêkszo¶æ z nich odbywa³a siê w miesi±cach letnich, za¶ atmosfera pikniku towarzysz±ca takim imprezom sprzyja³a kontaktom towarzyskim. Hipisów mo¿na by³o spotkaæ w¶ród publiczno¶ci wiêkszo¶ci festiwali piosenki - od Opola po Zielon± Górê, a nawet na przegl±dzie piosenki ¿o³nierskiej w Ko³obrzegu, gdzie coraz czê¶ciej wystêpowali popularni wykonawcy muzyki okre¶lanej mianem m³odzie¿owej. Chêtniej jednak ni¿ do Opola, Sopotu czy Zielonej Góry zje¿d¿ano na imprezy, na których dominowa³a muzyka przynajmniej zbli¿ona do tej, jak± wykonywa³y zespo³y w s³ynnym Woodstock. (...) (str. 197)
* * * * *
Ksi±¿ka jest przeredagowan± i uzupe³nion± wersj± pracy doktorskiej pt. "Subkultura hipisów oraz jej zwalczanie w Polsce w latach 1967-1975", napisanej na Uniwersytecie Jagielloñskim pod kierunkiem dr hab. Ireny Paczyñskiej.
Tytu³: Hippiesi, kud³acze, chwasty. Hipisi w Polsce w latach 1967–1975
Autor: Bogus³aw Tracz
ISBN: 978-83-7629-690-6 lub 978-83-64275-58-6
Wydawnictwo: Instytut Pamiêci Narodowej oddzia³ w Katowicach i wydawnictwo LIBRON
Rok wydania: grudzieñ 2014
Format: 175x245 mm
Oprawa: twarda
Stron: 564
Waga: oko³o 1,125 kg
Cena: + - 52 z³
(Serdecznie Dziêkujê Panu Dyrektorowi Andrzejowi Arseniukowi)
|
