S± takie momenty, kiedy artysta dokonuje swoistego powrotu. Premiera p³yty
"Baida" Ralpha Alessiego – jego debiut w ECM jako lidera zespo³u – jest w³a¶nie
takim powrotem, choæ ostatnia aktywno¶æ artysty nie wskazuje na jakiekolwiek
zmêczenie czy zastój twórczy.
Zwany „muzykiem nad muzyków”, pierwszoligowy
nowojorski trêbacz znany jest z tego, ¿e potrafi zagraæ wszystko. Z jego talentu
jako improwizatora czerpa³y m.in. zespo³y Steve’a Colemana, Uri Caine’a, Raviego
Coltrane’a, Freda Herscha i Dona Byrona. Ale na obecnej p³ycie Alessi zdaje siê
tworzyæ co¶ zupe³nie innego. G³êbia i potencja³ melodyczny tego albumu bez
w±tpienia s± w stanie przyci±gn±æ jeszcze wiêksze grono s³uchaczy. Aby wydobyæ
ca³y potencja³ ze swych kompozycji, Alessi zaprosi³ do wspó³pracy Jasona Morana
(fortepian), Drew Gressa (bas) i Nasheeta Waitsa (bêbny). Kwartet wirtuozów gra
tu z niebywa³± finezj±, choæ z muzyki tej p³ynie równie¿ wielka si³a i moc. Na jej tle
srebrna tr±bka Alessiego snuje g³êbokie, poruszaj±ce melodie. „New York Times”
pisa³: „to ksiê¿ycowa pe³nia blasku”.
Ralph Alessi CD "Baida"
premiera: 12 listopada 2013
Tracklista:
1 Baida
2 Chuck Barris
3 Gobble Goblins
4 In-Flight Entertainment
5 Sanity
6 Maria Lydia
7 Shank
8 I Go, You Go
9 Throwing Like A Girl
10 11/1/10
11 Baida (reprise)
Ralph Alessi: tr±bka
Jason Moran: fortepian
Drew Gress: kontrabas
Nasheet Waits: bêbny
S³awa pierwszego albumu kwartetu za³o¿onego przez saksofonistê i kompozytora,
Tima Berne’a , wykroczy³a daleko poza oczekiwania muzyków: „All About Jazz”
nazwa³ artystyczne dokonania grupy muzyk± „nieprzewidywaln± i ¶wie¿±”, a „The
Guardian” okre¶li³ j± jako „lekcjê równowagi pomiêdzy kompozycj± i improwizacj±
tego akustycznego sk³adu”.
Album DownBeat znalaz³ siê w najlepszej dziesi±tce
premier 2012 r., a krytyk „New York Timesa”, Nate Chinen, wymieni³ go jako swój
prywatny numer 1. „Jazzwise” podkre¶li³ rangê Snakeoil, pisz±c o nim jako o
projekcie „pe³nokrwistym i przepe³nionym m±dro¶ci±”. Podbudowany pozytywn±
recepcj± zespó³ wzbi³ siê na wy¿yny swych mo¿liwo¶ci na drugim kr±¿ku wydanym
w ECM zatytu³owanym Shadow Man. Razem od ponad czterech lat, Berne i jego
wywodz±cy siê z nowojorscy muzycy – pianista Matt Mitchell, klarnecista Oscar
Noriega i perkusista Ches Smith – potwierdzaj± wcze¶niejsze oceny, udowadniaj±c,
¿e miêdzy nimi istnieje co¶ w rodzaju muzycznej telepatii. Sze¶æ utworów
wchodz±cych w sk³ad albumu Shadow Man to zestaw na równi duchowy i racjonalny,
to mieszanka dynamiki i przejmuj±cego liryzmu, arcyciekawych kontrapunktów i
intryguj±cej harmonii, splot detalu i ca³o¶ci. Album ten jest du¿ym do¶wiadczeniem
dla zmys³ów, ujmuj±cym i poruszaj±cym wyobra¼niê.
Tim Berne’s Snakeoil CD "Shadow Man"
premiera: 12 listopada 2013
Tracklista:
1 Son Of Not So Sure
2 Static
3 Psalm
4 OC/DC
5 Socket
6 Cornered (Duck)
Tim Berne: saksofon altowy
Oscar Noriega: klarnet, klarnet basowy
Matt Mitchell: fortepian
Ches Smith: bêbny, wibrafon, perkusja
Album Il Pergolese po¶wiêcony jest osiemnastowiecznemu kompozytorowi,
Giovanniemu Battiscie Pergolesiemu (1710-1736), który szczególn± atencj± darzy³
nie tylko wysok± sztukê, ale i muzykê popularn± wykonywan± w swoim czasie w
Neapolu.
Tekst Stabat Mater – przet³umaczony na dialekt neapolitañski przez Mariê
Piê De Vito – jak i arie operowe, przekszta³cone zosta³y w piosenki, pe³ne ¿ywej
narracji opowie¶ci umo¿liwiaj±ce reinterpretacjê muzyki Pergolesiego. Aran¿acje
François Couturiera poszerzy³y sztywne struktury Pergolesiego, robi±c miejsce
improwizacji. To prawdziwy projekt zespo³owy, dialog tocz±cy siê miêdzy brzmieniem
akustycznym, rytmik± bêbnów i idiofonów a elektronicznymi samplami. Struktury
brzmieniowe gêstniej± dziêki bogactwu instrumentalnych kontrapunktów albo
rozmywaj± siê w elektronicznym pejza¿u d¼wiêkowym, w barwnych, perkusyjnych
liniach. Wiolonczela staje siê g³osem, a g³os – pe³noprawnym instrumentem. Projekt
zosta³ zamówiony przez Festiwal Pergolesiego-Spontiniego w Jesi w 2011 roku.
Obecna wersja zosta³a zarejestrowana w Lugano w grudniu 2012 i wyprodukowana
przez Manfreda Eichera.
Various CD "Il Pergolese"
premiera: 12 listopada 2013
Tracklista:
1 Ogne pena cchiù spietata
2 Amen
Fac Ut Portem
3 Sinfonia for violoncello
4 Chi disse ca la femmena
5 Tre giorni son che Nina
6 Fremente
7 In compagnia d'amore I
8 In compagnia d'amore II
9 Dolente
Maria Pia De Vito: g³os
François Couturier: fortepian
Anja Lechner: wiolonczela
Michele Rabbia: perkusja, elektronika
Pierwsza p³yta dla ECM New Series Momo Kodamy to hipnotyczna podró¿ wiod±ca
od migotliwych p³aszczyzn Miroirs, przez cykl fortepianowy Ravela z lat 1904-
45 do Fauvette des jardins Oliviera Messiaena (z 1970), pó¼nego arcydzie³a
muzyki fortepianowej autorstwa tego kompozytora-wizjonera.
Spojrzenie Kodamy
na ¶wiaty d¼wiêkowe Messiaena jest pokrewne wzglêdem postawy etyczno-
estetycznej tego kompozytora. Podobnie jak on postrzega naturê na sposób
religijny, ¶piew ptaków odbiera jako duchow± rado¶æ, do¶wiadczan± poprzez
figury fortepianowe. Wymienione kompozycje uzupe³nia Rain Tree Sketches
Toru Takemitsu (1982), muzyka Wschodu wzbogacona wp³ywem zachodniego
eksperymentalizmu. „Pocz±tkowe takty” – pisze Hans-Klaus Jungheinrich w tek¶cie
do³±czonym do p³yty – „ewokuj± nie tylko progresje akordowe Messiaena, ale te¿
przywo³uj± wytworno¶æ muzyki Ravela”.
Momo Kodama CD "La vallée des cloches"
premiera: 12 listopada 2013
Tracklista:
Miroirs
1 Noctuelles
2 Oiseaux tristes
3 Une barque sur l’océan
4 Alborada del gracioso
5 La vallée des cloches
6 Rain Tree Sketch
7 La fauvette des jardins
Maurice Ravel - Miroirs
Toru Takemitsu - Rain Tree Sketch
Olivier Messiaen - La fauvette des jardins
Momo Kodama: fortepian
Ensemble Belcanto wydany przez ECM. Podczas gdy na pierwszym
znalaz³y siê kompozycje wspó³czesnych twórców, obecny po¶wiêcony zosta³ w
ca³o¶ci Ordo Virtutum Hildegardy z Bingen.
Dzie³o napisane ok. 1150 r. uznawane
jest za pierwsz± tak du¿ych rozmiarów kompozycjê napisan± poza g³ównym w
¶redniowieczu nurtem twórczo¶ci mszalnej. W swojej interpretacji, jak podkre¶la
lider zespo³u Belcanto, Dietburg Spohr, nie trzyma siê ¶ci¶le historycznej
dos³owno¶ci. Zespó³ traktuje Ordo jakby to by³a kompozycja napisana specjalnie dla
niego. „Starali¶my siê wyj±æ dzie³o Hildegardy z mistyczno-ezoterycznego kontekstu
i podkre¶liæ te elementy, które pozwalaj± nam my¶leæ o niej jako samodzielnej
kobiecie i kompozytorce”.
Hildegard von bingen CD "ORDO VIRTUTUM"
premiera: 12 listopada 2013
Tracklista:
1 Patriarchae Et Prophetae
2 Patriarchae Et Prophetae
3 Querela Animarum In Carne Positarum
4 Felix Anima
5 Felix Anima
6 Sed Gravata Anima Conqueritur
7 Anima Illa
8 Scientia Dei Ad Animam Illam
9 Infelix Anima
10 Scientia Dei
11 Anima Illa
12 Strepitus Diabolo Ad Animam Illam
13 Diabolus
14 Humilitas
15 Humilitas
16 Humilitas
Ensemble Belcanto
Dietburg Spohr
Andrea Baader: sopran
Martina Scharstein: sopran
Edith Murasov: mezzosopran
Dietburg Spohr: mezzosopran
Rica Rauch: alt
Benjamin Cromme: narrator
Lilith Reid: narrator
Selina Drews: sopran
“Arborescence” to s³owo, które opisuje proces wzrostu, wyra¿a ideê kierunkowo¶ci
procesu jako ruchu w stronê przysz³o¶ci i jednocze¶nie zdolno¶æ organizmu do
stopniowej adaptacji. Podobnie, jak drzewo – korzenie i ga³êzie siêgaj± w g³±b i
na boki, wciskaj± siê wszêdzie, gdzie jest to mo¿liwe, pod±¿aj± w kierunku wody i
s³oñca.
Laureat wielu nagród, amerykañski pianista, Aaron Parks , zatytu³owa³ swój
album Arborescence ze wzglêdu na muzykê, która jest owocem solowej sesji. Tytu³
okre¶li³ z góry kierunek muzycznych poszukiwañ. Kompozycje ewoluuj± jak ¿ywe
organizmy - mówi±c s³owami artysty. „Muzyka staje siê ¿yw± istot± i pod±¿a tam,
gdzie sama chce, podobnie, jak czyni± to ro¶liny”. Us³yszeæ mo¿na w jego utworach
echa muzyki Arvo Parta, Paula Bleya, Erika Satie czy Kenny’ego Wheelra, ale
Arborescence jest ostatecznie czym¶ bardziej osobistym i indywidualnym, nagranym
w ciep³ej, wype³nionej s³abym ¶wiat³em przestrzeni Mechanics Hall w Worcester
w Massachusetts. Ws³uchuj±c siê w tê muzykê, us³yszeæ mo¿na Parka nuc±cego
fragmenty melodii, tak jakby gra³ swe kompozycje w domu, dla siebie. To muzyczna
poezja, „w mniejszym stopniu ¶wiadomie zaplanowana” , a w wiêkszym - „na po³y
zapamiêtana, na po³y wy¶niona”.
Aaron Parks CD "Arborescence"
premiera: 12 listopada 2013
Tracklista:
1 Asleep In The Forest
2 Toward Awakening
3 Past Presence
4 Elsewhere
5 In Pursuit
6 Squirrels
7 Branchings
8 River Ways
9 A Curious Bloom
10 Reverie
11 Homestead
Aaron Parks: fortepian
The Zehetmair Quartett, jeden z najciekawszych kwartetów smyczkowych obecnych
czasów, prezentuje na obecnej p³ycie bardzo bogaty program.
Podwójny album
rozpoczyna op. 135 Beethovena, a koñczy pe³en inwencji II Kwartet smyczkowy
Heinza Holligera, kompozycja napisana specjalnie dla tego zespo³u. Rzadko
wykonywany Kwartet c-moll Brucknera jest, jak mówi Thomas Zehetmair, zarówno
poruszaj±cy, jak i podnosz±cy na duchu. Trzy kompozycje – Beethovena, Brucknera
i Holligera – nagrane zosta³y w 2010 roku w Zurychu. II Kwartet Hartmanna – „dramat
przesi±kniêty nostalgi± i wielk± m±dro¶ci±” – zespó³ zarejestrowa³ w 2002 roku
jeszcze w poprzednim sk³adzie. Interpretacji tej nigdy, a¿ do dnia dzisiejszego, nie
wydano. By³ to ostatni album Zehetmair Quartett, na którym wyst±pi³a wiolonczelistka
i wspó³za³o¿ycielka zespo³u, Françoise Groben (1965-2011). „Jej energia i
kreatywno¶æ zadecydowa³y o naszym dalszym rozwoju i pierwszych sukcesach.
Nowy album dedykujemy jej pamiêci”.
Zehetmair Quartett CD "Beethoven Bruckner Hartmann Holliger"
premiera: 12 listopada 2013
CD 1
Streichquartett Nr. 16 op. 135
1 I Allegretto
2 II Vivace
3 III Assai lento, cantante e tranquillo
4 IV Der schwer gefaßte Entschluß.
„Muß es sein? Es muß sein“
Grave, ma non troppo tratto – Allegro
Streichquartett c-Moll WAB 111
5 I Allegro moderato
6 II Andante
7 III Scherzo: Presto – Trio
8 IV Rondo: Schnell
CD 2
Streichquartett Nr 2
Für meine Frau Elisabeth
1 I Langsam –
Äußerst lebhaft und sehr energisch
2 II Andantino (Sehr ausdrucksvoll)
3 III Presto
4 Streichquartett Nr 2 (2007)
To Elliott Carter
I molto energico, impetuoso
II moderato („...wie Wolken um die Zeiten legt...“, Hölderlin / Scardanelli)
III Adagio (figurierter Kanon)
IV flimmernd (perpetuum mobile)
V Heterophonien („...wie Wolken um die Zeiten legt...“, Hölderlin / Scardanelli)
VI 12-stimmiger Epilog in 3 Teilen
(„singbarer Rest“, P. Celan)
Ludwig van Beethoven Streichquartett F-Dur
Anton Bruckner Streichquartett c-Moll
Heinz Holliger Streichquartett Nr. 2
Thomas Zehetmair, Kuba Jakowicz: skrzypce; Ruth Killius: altówka; Ursula Smith: wiolonczela
Karl Amadeus Hartmann Streichquartett Nr. 2
Thomas Zehetmair, Matthias Metzger: skrzypce; Ruth Killius: altówka; Françoise Groben: wiolonczela
(Patrycja Kowalska - Universal Music Polska)
|